Verslag van Guadeloupe: Pigneon Island – Pointe-à-Pitre
Vertrek: 9 april 2025 om 8:00 uur
Aankomst: 16:00 uur
Aantal zeemijlen: 40
Om 8:00 uur vertrekken we van de ankerplaats bij Pigneon Island. Het is miezerig weer met veel bewolking, een beetje treurige dag. Vanwege te weinig wind zeilen we weer op de motor met het grootzeil erbij. Later doen we de Genua er ook bij. In het begin, langs de westkust, liggen er nog aardig wat vissers bolletjes. Dat is opletten dus, want je wil beslist geen lijn in je schroef krijgen. We proberen wat verder van de kust af te zeilen om wat meer wind te kunnen vangen. Voordat we bij de bocht zijn, rollen we de Genua in omdat we nu wind tegen hebben. Voor de stabiliteit zeilen we met het grootzeil. We zijn net bij de zuidwestkant van Guadeloupe ‘Canal des Saints’, wanneer ineens het grootzeil naar beneden komt zetten. Blijkbaar is de ‘head’ van het grootzeil (lus waaraan de grootzeilval is bevestigd) stuk gegaan, waardoor het zeil zakt. Als een gek ren ik naar voren om zoveel mogelijk het zeil verder naar beneden te halen en binnen boord te houden. Fred zet de stuurautomaat aan en komt me helpen door een aantal lijnen om het zeil te binden. Dat is even hard werken, maar gelukkig lukt het om het grootzeil redelijk netjes bijeen te binden. Op de motor varen we verder. Nadat we de zuidkant hebben gerond zeilen we richting ’Pointe à-Pitre’. De golven zijn behoorlijk irritant en vanaf hier komen we ook heel veel zeewier (Sargassum*, levend bruinwieren) tegen.
*Op zee biedt Sargassum een belangrijke leefomgeving voor vissen en andere dieren. Deze vrij zwevende algen spoelen echter vaak in grote hoeveelheden aan op de kust door sterke wind en waterstromingen. Massa’s van deze algen die aanspoelen, kunnen schadelijk zijn voor kustecosystemen, toeristen afschrikken en een bedreiging vormen voor de volksgezondheid.
We proberen zoveel mogelijk de grote plakkaten te vermijden, maar het is bijna onvermijdelijk om alles te vermijden. De snelheid neemt ineens een stuk af en i.p.v. gemiddeld 5-6 gaan we nog nauwelijks 3 knopen. Dat is vreemd er moet iets aan de hand zijn! Dan krijgen we een ingeving; er zal toch geen zeewier aan de schroef zijn blijven hangen? We zetten de motor even in zijn vrij en daarna weer even in zijn achteruit. Ik kijk naar achteren en zie ineens heel veel zeewier onder de boot uitkomen. Dat was dus het probleem. Zodra we weer vooruitgaan, halen we ineens 6-7 knopen. Weer wat geleerd! Dit proces moeten we, gedurende de rest van de trip, nog een paar keer herhalen. Ter hoogte van ‘Caya a Dupont’ komen de boeien inzicht die we moeten volgen om op de juiste plek uit te komen.
Ons plan is om een mooring op te pikken tegenover de ‘Marina Bas-du-Fort’. Hier zijn enkele ondieptes, dus even goed opletten. We pakken een mooring aan het einde van dit mooringveld. Een naar onze mening moet dit een redelijk rustige plek zijn. Voordat het weer gaat regenen rollen we het grootzeil zo goed als het gaat op tot een pakketje. Morgen zien we wel weer verder. We maken de instrumenten e.d. een beetje zoutvrij, en voorzien ze weer van hun hoesjes. Nadat alles weer een beetje opgeruimd is en op zijn plaats ligt, gaan we eten en relaxen. Morgenochtend zullen we naar de Marina gaan om de mooring te betalen en op zoek te gaan naar een zeilmaker om het zeil te laten repareren.
Eerst op de motor met zeil, na 45 minuten deden we de motor uit. Het was al met al een redelijk relaxte tocht. Tijdens mijn ‘honden wacht’, welke is van 2:00-6:00 uur had ik het geluk dat de maan scheen, wat altijd erg fijn is. Er waren ook weer duizenden sterren te bewonderen. Omdat er niet zoveel wind is doen we er iets langer over dan we verwacht hadden, maar komen toch ruim voor donker aan in de baai bij Pigneon Island.
