Auteur: fred_o3aa07aj

Kanaal eilanden
Deze zomer hebben we het plan op gevat om naar de kanaal eilanden te zeilen.
12 mei t/m 21 mei 2012
We willen graag in één keer naar de eilanden zeilen, dit houdt in dat we dan ongeveer 3 dagen achtereen onderweg zullen zijn. Omdat we met z’n tweeën zijn, zou dat betekenen dat we elkaar om de 3 uur moeten aflossen. De komende jaren willen we allerlei ervaringen op doen en dit hoort erbij. Maar omdat ik nog niet zo heel veel ervaring heb met het nachtzeilen, leek me dit niet zo’n goed plan. Zo kwamen we op het idee om op zoek te gaan naar enthousiaste en gelijk gestemde zeilers die het leuk zouden vinden om met ons mee te gaan dit jaar. In 2011 zijn we lid geworden van de vereniging voor toerzeilers. Op een forum van deze vereniging hebben we een oproep geplaatst voor zeilers om met ons mee te zeilen. Jaap en Jolanda reageerden op onze oproep. We maakten en afspraak en ontmoette elkaar in de jachthaven waar onze boot ligt. Fred en ik hadden meteen een goed gevoel en kregen de indruk dat dit wederzijds was. Tijdens ons gesprek kwamen we er achter dat we een aantal dingen gemeen hadden. Zo speelt hun zoon met regelmaat in een Ierse Pub in Enkhuizen. Laat dat nu ook onze favoriete Pub zijn waar we toch op z’n minst 1x per jaar heen gaan. Voordat we een weekje zouden gaan zeilen, gaven Jaap en Jolanda aan dat zij het leuk zouden vinden om een paar dagen mee te zeilen. Zo konden zij wennen aan de boot en ons. Wij waren van plan om in de week van Hemelvaartsdag een weekje te gaan zeilen. We zouden het aangename van het zeilen combineren met een beetje opruimen en klusjes doen. We spraken af dat we Jaap en Jolanda donderdag in Lelystad, de Houtrib haven, zouden ophalen. Zaterdag deden we de boodschappen en brachten de nodige spullen naar de boot toe. De volgende ochtend zijn we op de motor naar het Oog van Ketelmeer gevaren en daar voor anker gegaan. We hebben de dinghy te water gelaten en er mee gevaren, beetje geklust, uitgerust etc. De volgende dag bleek dat we toch wel een beetje aan het “krabben” waren, waardoor we steeds verder van de kant afdreven. De wind was fors en we besloten om naar de binnenkant van het Oog te varen en daar voor anker te gaan. Fred heeft toen met de dinghy het 2^e anker uitgegooid. Al gauw bleek dat de dinghy toch niet zo waterdicht was als leek. Weer een klusje er bij! Dinsdagochtend zijn we naar Enkhuizen gevaren en vonden een leuke ligplaats in de Buitenhaven. In een klein winkeltje kwamen we de juiste onderdelen tegen om het wasbakje in het gastenverblijf te repareren. We zijn begonnen met de reparatie en hebben eten ingeslagen. S’avonds lekker relaxed een filmpje gekeken (ja, ja we zijn van alle gemakken voorzien). De volgende dag zijn we terug gevaren naar Lelystad, daar zouden Jaap en Jolanda de volgende dag arriveren. Omdat het weer best koud was, met veel wind en ook nog eens regenachtig, hadden we aangegeven dat ze maar beter warme spullen konden meenemen. En ja hoor, bepakt en bezakt stonden ze op de steiger. En het weer…………….was ineens omgeslagen in geen of nauwelijks wind en zonnig. We zijn vertrokken naar Stavoren en de Jan Vane, onze windvaan, uitgeprobeerd. Na een en ander aangepast te hebben bleek dat hij het uitstekend deed. Weer een klusje geklaard! Toch wel handig wanneer je met meer mensen bent. Meer inzicht en overleg mogelijkheden. Jolanda heeft voor de avondmaaltijd gezorgd, lekkere pasta met zalmsnippers! De volgende dag zijn we richting Enkhuizen gevaren, omdat de zoon van Jaap en Jolanda daar s’avonds zou optreden als drummer met zijn band. De Buitenhaven van Enkhuizen was erg vol, iedereen had blijkbaar het zelfde idee tijdens deze paar extra vakantiedagen en het mooie weer. Gemiddeld lagen de boten rijen dik van 5/6 boten naast elkaar. Wij konden een plekje direct aan de wal bemachtigen. Naast ons kwamen ook meer boten te liggen. S’avonds zijn we met z’n vieren uit eten geweest in een Italiaans restaurant, waar we genoten van de pizza’s, de wijn/bier en de gezamenlijke verhalen. Na afloop, met een zeer goed gevulde buik, gingen we naar de Ierse Pub “The Dubliner”. Daar hebben we tot in de late uurtjes genoten van de vele drankjes en de muziek die de band speelde. Volgens mij waren we de laatste “zeelieden” die terug kwamen op hun boot………….. De volgende ochtend vertrokken we met zeer weinig wind weer richting Lelystad. We vonden het weer en het feit dat we met z’n vieren waren, een mooie gelegenheid om de grote Gennaker uit te proberen. Deze is ongeveer 110 m2, hier staat met grote letters “Green Miles” op. De nalatenschap van de vorige eigenaren, Florian en Arjen (zie hun website). Fantastisch gezicht! Zo’n gigantisch zeil. Jammer dat er eigenlijk iets te weinig wind was, maar goed genoeg om het rustig uit te kunnen proberen. Aan het einde van de dag kwamen we in de Houtrib haven van Lelystad aan waar Jaap en Jolanda weer naar huis gingen. Wij bleven nog één nachtje in deze haven liggen. S’avonds hebben Fred en ik nog genoten van een heerlijke maaltijd in het restaurant van de haven. We hadden uitzicht om onze boot! De volgende dag op de motor terug naar onze thuishaven, allebei met een goed gevoel, na een leuke week op het water!  Deze dagen met Jaap en Jolanda hebben Fred en ik als bijzonder aangenaam ervaren. We konden het goed vinden met elkaar en zitten op één lijn. We zullen nog veel van elkaar kunnen leren!  Jaap gaf aan dat hij best wel mee wilde helpen met een aantal klussen die we nog onderhanden wilde nemen voor de zomervakantie. Deze geste waarderen we bijzonder.

22 mei t/m 28 juni 2012
We zijn hard aan het klussen op, in en rondom de boot.
Jaap kwam op een zaterdag, zoals hij beloofd had, ons een handje helpen. Samen met Fred hebben ze de tweede windgenerator weer bevestigen en aangesloten. Ook de automatische stuurautomaat is vervangen. Er moest een bout verlengd worden en dit heeft Jaap thuis gelast. Deze stuurautomaat zat nog nieuw in de doos, toen we de boot van Florian en Arjen gekocht hebben. Het volgende weekend konden we de bout bij Jaap en Jolanda thuis ophalen en de klus afmaken. De motor van de toilet deed het niet meer goed. We hebben geprobeerd om deze te repareren. Helaas is dit niet gelukt en waren we genoodzaakt om deze te vervangen. Een hele nieuwe wc-pot inclusief motor was goedkoper en makkelijker te vervangen dan losse onderdelen. Via internet vond ik een mooie aanbieding, deze besteld en geplaatst.
De afgelopen weken is Fred driftig bezig geweest om de elektronica in de boot uit te zoeken, aan te passen en te vervangen. Meters kabels, die overbodig waren zijn verwijderd of vervangen. We hebben een nieuwe Marifoon gekocht omdat de oude niet aan de wettelijke eisen meer voldeed. Eerder hadden we al de oude (doorgezakte) vloer van de “natte cel” vervangen door nieuwe okoumé vloerdelen. Het ziet er weer prima uit! De plank bij het zitje in onze hut is ook vervangen. We hebben gaten geboord in de planken onder ons bed voor wat meer ventilatie. Later gaan we hier nog meer aan veranderen, maar vooralsnog is dit even afdoende. De ruimte onder de vloer van de natte cel in onze hut heb ik schoongemaakt. De nieuwe aanzuigfilter ligt klaar om weer aangesloten te worden. Op maat gemaakte verduistering voor de ramen gemaakt met klittenband (zo kunnen we het donker en koel houden). Verder hebben we allerlei haakjes vervangen en oude verwijderd. Een nieuwe brandblusser in de kombuis opgehangen en een branddeken.
We zijn nog bezig met een nieuwe plank voor de trap met inloopmat, het tafeltje voor in de kuip (deze wordt deels vervangen), een plank waarin de twee thermoskannen stevig vast gezet kunnen worden, een plank boven de gootsteen in de “kombuis” (waarin bakjes voor het bestek e.d. komen). In de boot bevinden zich enorm veel vakken maar je van alles en nog wat kwijt kunt. Langzamerhand krijgen we een beetje overzicht van wat er aan boord allemaal ligt en wat weg kan en/of vervangen dient te worden. Ik ben bezig geweest om de vakken uit te ruimen, schoon te maken en opnieuw in te richten. We hebben allerlei opbergdozen aangeschaft om zoveel mogelijk de onderdelen bij elkaar op te kunnen bergen.  Kortom veel opgeruimd! We hebben de ogen bevestigd om lifeline’s in de kuip vast te kunnen maken.
In de kombuis hadden we last van een lekkage. Het plafond verwijderd en een viertal schroeven vervangen van een blok welke uitkwam boven de kombuis. Dit was waarschijnlijk één van de oorzaken van de lekkage. De perspex plaat voor het raam zorgde voor de grootste lekkage. Deze hebben we opnieuw voorzien van kit. Alles is weer waterdicht!
Vorige weekend hebben we de hele ankerketting (zo’n 70 meter) op de steiger gelegd en deze voorzien van kleuren (rood en witte menieverf) om het aantal meters aan te geven. Of dit lang blijft zitten zullen we moeten afwachten, het is in ieder geval beter dan niets………. Van de week de planken tweemaal gelakt en via internet een aantal stapelbare voorraadbussen gekocht om koffie, rijst, paste e.d. om zo economisch mogelijk de kastjes in de kombuis in te kunnen richten. Komend weekend weer naar de boot om te genieten van het mooie weer en verder te gaan met onze klusjes. Jaap en Jolanda komen zaterdag ook even naar de boot.

Februari 2012 begon met een koude front vanuit het oosten. Vrijdag 3 februari was het hele land in de ban van de sneeuw.
Zondag 5 februari zijn we even naar de Pegasus gegaan om te kijken hoe ze erbij lag. Zie bovenstaande foto. Het was een laagje van 10 cm sneeuw. Nadat we het eraf geveegd hadden, zijn we naar binnengegaan. Gelukkig zorgde het elektrische kacheltje voor een temperatuur met plus cijfers.

Zeekaarten gekocht voor de reis naar de Kanaaleilanden deze zomer. In Vlaardingen woont Piet die vervallen kaarten van de beroepszeevaart mee naar huis neemt. Dit zijn kaarten van de British Admirality die de beroepsvaart niet meer mag gebruiken, zelfs niet meer aan boord mag hebben. Voor de pleziervaart zijn deze kaarten nog uitstekend te gebruiken, ook omdat de meeste kaarten tot 2010 zijn bijgewerkt. Piet sorteert de kaarten op nummer en bewaard ze voor iedereen die daar interesse in heeft. Afhankelijk van de kwaliteit vraagt Piet 3 tot 5 euro per kaart. Vandaag heb ik 10 kaarten kunnen kopen van Piet voor het bedrag van 30 euro. Het uitgiftejaar van de kaarten varieert van 2005 tot 2010. Je kan Piet mailen op vanderkaart@gmail.com of bellen naar 06 16600622 met kaartnummers van BA, en dan gaat hij kijken of hij deze kaarten heeft.

Pegasus klaarmaken voor het komende seizoen We zijn druk bezig om de Pegasus in orde te maken. Veel bekabeling ligt in de boot die van nergens naar nergens gaat. Oftewel draden die geen functie meer hebben. Al die kabels zijn we eruit aan het trekken, maar dan moeten wel de panelen even los. Zondag 18 maart is de kast naast de kaartentafel netjes gemaakt. Er lopen nu alleen nog wat kabels aan de zijkanten van de kast. Ook de Navtex moet eraan geloven. Dat deze niet werkte is logisch, de 12 V is niet aangesloten. Verder hebben we het gastenverblijf, de achter hut bakboord, leeg  geruimd en schoongemaakt. In onze eigen slaapkooi hebben we gaatjes in de planken onder het matras gemaakt voor de ventilatie. Het schijnt dat je liters vocht in een nacht verliest, en dat water moet ergens heen. Daarnaast hebben we nog verschillende projecten, zoals het verduisteren van de luiken, het kuiptafeltje, de vloer in de badkamer en saloon.

Voorafgaande aan onze vakantie hadden we de Pegasus naar Lelystad gevaren om daar een boegschroef in te laten bouwen. Dit zou precies kunnen voor onze vakantie. We hadden de werf gevraagd om meteen even naar de lekkage van de schroefas te kijken. Het inbouwen van de boegschroef liep redelijk op schema. Helaas konden we dat niet zeggen van de andere zaken die de werf aanpakte. Fred had regelmatig contact met de werf en elke keer kwam er weer een nieuw probleem om de hoek zetten. Hierdoor gingen er weer een aantal vakantie dagen verloren. Ondertussen deden we nog enkele boodschappen en verzamelden onze spullen bij elkaar. We vonden dat de loopplank, die aan boort van de Pegasus lag, veel te smal was. In Emmeloord kochten we enkele nieuwe steigerplanken en maakten we een nieuwe loopplank en zette hem in de verf. Ook hadden we een goed traagschuim matras gekocht, welke we op maat gemaakt hadden voor onze kooi.

Om niet nog meer tijd te verliezen besloten we om van Lelystad af te vertrekken. Op woensdag 24 augustus brachten we met de bus alle spullen alvast naar de boot. De volgende dag zouden we echt vertrekken! Mijn vader bracht ons met zijn auto naar de haven. We beloofden hem regelmatig op de hoogte houden waar we waren. De meeste spullen hadden al een plekje gekregen, de rest zouden we tijdens de vakantie doen. Rond 11:30 uur gooiden we de trossen los en voeren op de motor de haven uit. We waren net 20 meter van de steiger verwijderd toen de schroef geen aandrijving meer had en we heel langzaam naar de stenen afzetting van de havenmond dreven. Gelukkig deed de boegschroef het wel goed en kon Fred de boot zijdelings langs de stenen laten drijven. Balen! Het begon al goed. Met mijn mobieltje belde ik de havenmeester en deze kwam meteen met een bootje om ons weer terug te brengen naar de werksteiger. De werklui van de werf waren verbaasd om ons nu alweer terug te zien. De boot werd meteen weer op het droge gehesen, toen bleek dat de as zeker 10 cm uit de motor gelopen was. Wij wilden alleen maar dat dit probleem zo snel en goed mogelijk verholpen werd. Toch maar even papa gebeld en uitgelegd dat we weer enige vertraging hadden. De werklui gingen aan de slag! Wij zijn maar even een broodje gaan eten in het restaurant aan de haven en brachten mijn vader op de hoogte van onze vertraging. Na zo’n 1 1/2 uur waren ze klaar en werd de boot weer het water in gelaten. Eindelijk, nu konden we echt weg. Voor de zekerheid bleven 2 werklui een beetje in de buurt toen we de haven uit gingen. Het ging goed. We besloten om dezelfde dag nog door te varen naar Enkhuizen en daar aan te leggen in de buitenhaven. Midden in het oude centrum en op loopafstand van onze favoriete kroeg “The Dubliner”. We blijven een aantal dagen in Enkhuizen om een start te maken met uitruimen van de boot en allerlei klusjes te doen.

Na een slechte zomer, nu een heerlijke nazomer.
Het zou zonde zijn om daar geen gebruik van te maken. Samen zijn we naar de boot gegaan, om van Roggebot haven naar het Ketelmeer te varen. Het Ketelmeer heeft een nieuw aangelegd eiland het Keteloog. Het eiland is aangelegd om het vervuilde slib uit het Ketelmeer op te slaan. Verder heeft het eiland een geultje waar je met je boot voor anker kan gaan.
Na 2 keer door het geultje gevaren te hebben, gaan we aan het begin van het geultje ankeren. Caroline laat het anker zakken en ik hou de boot op de plek waar we willen liggen. Boem, de Pegasus loopt vast, het is te ondiep op deze plek. Dan maar aan de andere kant van de geul. Daar ligt ook al een grote motorboot, dus het zou moeten lukken. Caroline laat het anker weer zakken, langzaam drijven we naar achteren. Oeps naar een grote gele ton, dat gaat dus ook niet. Gauw het anker weer omhooghalen om de gele ton te ontwijken. Gelukkig gaat dat goed. Blijkbaar is het geultje voor ons niet handig. We gaan dan maar aan de buitenkant van Keteloog ankeren. Aan de zuidkant vinden we een mooi plekje, anker naar de bodem. We kunnen eindelijk lekker luieren in de kuip. Om aan te geven dat je voor anker ligt, moet je een zwarte bol in de mast hijsen, dus we gaan zoeken op alle plaatsen waar we nog niet geweest zijn, naar een zwarte anker bol. Dus niet te vinden. Jammer dan, iedereen kan zien dat we hier stil liggen, dan maar geen zwarte bol. Door het zoeken, hebben we veel spullen uit de bakskist gehaald. We sorteren dit in nuttig, misschien nuttig (dus voorlopig uit de boot laten) en troep (in de vuilniszak). Zo zijn we de hele middag bezig, en om 4 uur in de middag varen we weer terug. Op de heenweg merkte we het al, de dynamo laadt de accu’s niet op. In plaats daarvan moeten de accu’s 5 ampère leveren aan de motor om te kunnen varen. Terug in de haven haalt Fred de dynamo uit de boot om deze later in de week bij een bedrijf te laten repareren.

Alweer een mooie zondag, en dat voor 2 oktober!
Zaterdag was het monumentendag en was het landgoed opengesteld voor het publiek. Doordat er veel animo was, waren we de zondag wat later bij de boot. Door de droogte afgelopen week is het waterpeil verder gezakt, zeker 20 cm. En ja hoor, nadat we de touwen hadden los gemaakt, komen we na een meter achteruit, vast te zitten op de bodem. Een uur lang zijn we bezig om de haven uit te komen. Het was wel een goede oefening in het manoeuvreren van de boot. Ik weet nu precies wat de schroefwerking van onze boot is. Eindelijk kunnen we naar het ketelmeer varen. We waren zo moe, dat we direct bij het eiland Keteloog het anker neerlaten. Fred hangt de zwemtrap aan de zijkant en springt in het water om af te koelen. Caroline denkt dat het te koud is en vindt de zwemtrap te hoog om er weer uit te kunnen. Omdat ze begin dit jaar een kijkoperatie aan haar knie heeft gehad, kan ze nog niet veel kracht met haar knie zetten. Gelukkig is er ook nog een nood zwemtrap van touw en vaste treden aanwezig. Fred bindt deze aan de onderkant van de vaste zwemtrap, waardoor er veel meer treden onder water zijn. Caroline is overtuigd dat ze nu wel weer in de boot kan klimmen. Is het water niet erg koud, vraag ze. Nee hoor, net een buitenbad, roept Fred vanuit het water. Ze springt het water in en komt vervolgens bibberend boven water. Brrrrrrrrrr dat valt even tegen, het is veel kouder! Maar goed, we zwemmen wat rond de boot. Daarna heerlijk luieren in de kuip onder een stralende oktober zon. Aan het einde van de middag varen we weer terug naar de haven. Omdat het water zo laag staat, krijgen we van de havenmeester een andere ligplaats. Deze is wel dieper, maar korter. Daardoor steek de boot iets uit, gelukkig niet teveel. Zo hebben we toch weer een mooie dag gehad.

Dynamo nog niet goed.
Sinds de nieuwe dynamo werkt onze toerenteller niet meer. Het blijkt dat deze toerenteller op de W aansluiting van een dynamo moet worden aangesloten, die niet op de nieuwe dynamo zit. Vandaag de dynamo gedemonteerd, zodat we die terug kunnen brengen naar Auto-Electric. Kan ik gelijk zeggen dat ook deze dynamo de accu’s niet oplaadt. Volgens mij moet ik een positieve spanning op de B+ aansluiting meten als de motor loopt. Niet dus! Het is wel raar, op de D+ aansluiting meet ik wel een hogere spanning dan 12,5 V wanneer de motor niet loopt. Ik ga het allemaal maar aan die man van Auto-Electric vertellen, hij moet het maar in orde maken. Vandaag en gisteren een aantal uren bezig geweest om de Victron omvormer en de Victron acculader te verplaatsen naar een plek onder het bed van de bakboordkooi. De omvormer zat namelijk aan de buitenkant van het bed, waardoor ook de dikke accukabels over de vloer van de bakboordkooi lagen. Nu deze aan de binnenkant van het bed zit, kunnen ook de kabels mooier weggewerkt worden.
De boot was gebouwd voor de amerikaanse markt, waardoor er een 110V installatie in de boot zit. Ik heb een begin gemaakt deze oude kabels te verwijderen en daarvoor in de plaats 220V kabels te trekken. Nu is het wel zo dat de 110V kabels geschikt zijn voor 220V, maar gezien de leeftijd van deze bekabeling, hebben wij ervoor gekozen deze totaal te vervangen. Alleen de aardlekschakelaar en de automatische zekeringen gaan we ook voor de 220V gebruiken.
Ook hebben we een omschakelrelais omvormer/walstroom geplaatst. Dit apparaatje zorgt ervoor dat alle 220V stopcontacten zowel gebruikt kunnen worden met de omvormer als met de walstroom. Zie onderstaand schema:

Normaal is dit niet mogelijk omdat dan de omvormer op de uitgang 220V van de wal krijgt en daardoor het begeeft. Nu schakelt dit relais automatisch de stroomafgifte van de omvormer uit als de Pegasus aan de walstroom ligt. Volgend weekend ga ik de bekabeling verder aansluiten.

Op 12 december de 220V installatie afgemaakt. In de boot was al een kastje met een aardlekschakelaar en automatische zekeringen. Alleen dit kastje is voor 110V gemaakt, maar de onderdelen zijn ook goed voor een 220V installatie te gebruiken. Nu heb ik dit gebruikt voor de verdere beveiliging van de 220V.
Ook is de Victron Centaur battery changer, Victron Phoenix Inverter en de VDP Omschakel automaat nu onder het bed van de linker achterkajuit geplaatst. Nu kunnen we met een gerust hart een elektrische kachel in de boot aan laten staan.