Auteur: fred_o3aa07aj

Dierenarts
We zijn even langs de dierenarts geweest  voor de bijschrijving van de vaccinatie tegen Rabiës in het paspoort van Kit. We krijgen ook een verklaring, in het Engels, mee die we eventueel kunnen laten zien aan de autoriteiten in de landen waar dit verplicht is. Van de dierenarts kregen we ook nog enkele tips mee voor Kit om mee te nemen, zoals ORS (tegen uitdroging, wordt ook gebruikt door mensen). Kit is klaar om op reis te gaan!

Vakantiebeurs
We gaan vandaag naar Utrecht waar de beurs gehouden wordt om nog wat aatste informatie te verzamelen over de landen waar we als eerste heen zullen gaan, zoals: Spanje, Portugal, Marokko, Kaap Verdië, Gambia en Senegal.
Natuurlijk gaan we ook een kijkje nemen bij de anderen landen, maar deze hebben de prioriteit.
Bij de stands  van Spanje proberen we meer informatie te verkrijgen over een aantal eilanden die voor de kust van Galicië liggen, Cíes, Ons, Sálvora en Cortegada. Het is een natuurgebied en om hier te mogen zeilen en ankeren heb je een vergunning nodig. Deze vergunning zullen we onderweg moeten aanvragen voordat we het gebied kunnen bezeilen.  Zodra medewerkers van deze stands horen dat we met eigen zeilboot naar Spanje gaan, krijgen we nog meer informatie mee.
We wandelen ook nog even naar de stand  van Gambia, waar we een Nederlander treffen die al ruim 15 jaar aan de rivier van Gambia woont en een eigen Lodge runt. We wisselen visitekaartjes uit en zullen zeker contact met hem  opnemen wanneer we in de buurt zijn. Al is het alleen om even lekker bij te tanken in een luxe resort!  Daarnaast is het natuurlijk altijd handig om mensen ter plekke te leren kennen .
We verzamelen nog meer info van de landen die we in de nabije toekomst zullen aandoen en met onze rugzak vol met folders en vermoeide voeten keren we huiswaarts.

In de kombuis (voor de leken onder ons: de keuken) bevindt zich een kastje waarin 3 draadmandjes geschoven kunnen worden. Deze mandjes zijn na meer dan 25 jaar oud en roestig geworden en het is de hoogste tijd dat ze vervangen worden. Onze voorkeur gaat uit naar draadmandjes van RVS, omdat deze veel langer mee zullen gaan. Uiteraard hebben deze mandjes geen standaard maten en het is een begin van een lange zoektocht. Al gauw is de conclusie dat ze speciaal gemaakt zullen moeten worden en vragen we bij diverse bedrijven offertes aan voor het op maat laten maken van 3 draadmandjes van RVS. Helaas wordt het duidelijk dat dit een bijzonder kostbare zaak gaat worden, de meeste offertes liggen namelijk zo tussen € 200,00 – € 400,00 per draadmand en dat vinden we toch echt boven een normaal budget uitkomen. Bovendien staan er nog wel meer zaken op onze “nog aan te schaffen” lijst die een hogere prioriteit hebben. We besluiten dus al gauw om de laadjes dan maar zelf te maken. Op naar de bouwmarkt dus voor hout, aluminium plaat en geleiderails. In het kastje zelf moeten enige aanpassingen gedaan worden voordat we de rail kunnen bevestigen. Ook nu maken we weer gebruik van Okumé hout, die we alvast bij de bouwmarkt op handzamer formaat laten zagen. De aluminiumplaat die we uitzoeken is voorzien van kleine gaatjes, die als bodemplaat dienst zal doen en voor een goede ventilatie zorgt.
Omdat we inmiddels op de boot wonen, maken we de laadjes één voor een, zodat we deze ook weer direct in gebruik kunnen nemen. Aan het eind van de middag is één laadje af en de andere twee zullen spoedig volgen.

Aanvulling:
Eindelijk…………het laatste keukenlaatje is af.
We zijn nu verlost van de roestige draadmandjes en hebben nu meer ruimte in een 3-tal prachtige op maat gemaakte laatjes. Weer een project af!

Dit was onze eerste kerst op de boot, heel bijzonder, want het is niet alleen de eerste Kerstmis aan boord, maar ook vooralsnog de laatste kerst in Nederland. Binnen in de boot hebben we de boel eenvoudig versierd met kleine lichtjes en enkele rode en zilveren kerstballen, niet teveel maar genoeg om een beetje kerstsfeer te creëren. In de haven wonen erg veel mensen permanent op hun motorboot of zeilboot en we ontdekten dat er toch wel veel mensen buiten kerstlampjes aan hadden in de avond, wat een hele gezellige sfeer geeft zodra het donker wordt. Om niet al teveel op te vallen hebben we ook maar lampjes in de mast opgehangen, rood en groen en dat is het verschil met onze buurboten. Beide kerstdagen waren we “lekker onder de pannen” en uitgenodigd voor een zogenaamd “vroeg” kerstdiner, zodat we niet te laat thuis zouden zijn. Dit kwam ons ook beter uit, zo bleef Kit, onze kat, niet al te lang alleen op de boot.

Kerstmis
Op 1e kerstdag bij de zus en familie van Fred. Ook de moeder van Fred was aanwezig, zij woont in een verzorgingshuis in Den Haag en is al aardig op leeftijd. De laatste jaren heeft zij last van dementie en is niet alles even helder meer voor haar. Ook fysiek gaat het tegenwoordig een stuk minder, maar gelukkig heeft de zus van Fred al enige tijd de zorg op zich genomen. Zij regelt alles voor hun moeder en bezoekt haar met vaste regelmaat. Omdat dit jaar weleens het laatste jaar zou kunnen zijn dat we kerst met zijn allen kunnen vieren, was dit daardoor een extra bijzondere dag. Wederom heeft de zus van Fred, die heel goed kan koken, een fantastisch kerstdiner bereidt. Wij namen alleen de wijn mee en wat lekkers bij de koffie. De kerstmaaltijd wordt altijd vroeg in de middag genuttigd, zodat de moeder van Fred weer op een redelijke tijd terug is in het verzorgingshuis. Met onze dank aan de zus en familie van Fred voor deze bijzonder gezellige kerstdag!
De 2e kerstdag waren we uitgenodigd bij mijn beste vriendin (die ik al ongeveer 50 jaar ken) en haar man. Wij hoefden wederom niets te doen want mijn vriendin is een ster in de keuken en voorzag ons van een uitzonderlijk kerstdiner. Niet alleen de tafel maar ook de rest van het huis, vooral de woonkamer, ademde een echte kerstsfeer uit. Met kerst slaat mijn vriendin altijd een beetje door wat kerstversiering betreft, alles een beetje over de top versiert, maar wel heel gezellig. We hebben een aanzienlijk aantal uren gezellig pratend aan tafel gezeten en genoten van al het lekkere eten en de goede wijn. Het was echt een kerstdag met goede vrienden om niet te vergeten. Bedankt lieve vrienden. Eenmaal terug op de boot veranderde we van onze salonbank in een loungebank om vervolgens lekker lui te kunnen zitten/liggen. We houden allebei van spelletjes en we waagden ons aan een spelletje RISK, wat voor ons beide jaren geleden was dat we dit gespeeld hebben. Samen met een lekker glaasje wijn en later op de avond nog enkele hapjes erbij, maakte dit tot een Kerstmis om niet te vergeten!

Oud & Nieuw
Dit jaar besluiten we om lekker “thuis” te blijven en samen Oud & Nieuw te vieren. Dat is ook beter voor Kit, want al dat vuurwerk daar wordt hij echt niet vrolijk van. Dit jaar is er een gigantische vuurwerk show bij de Erasmusbrug in Rotterdam, wat ongeveer 5 minuten van onze jachthaven is.  Vanaf 18:00 uur begint het al te knallen in de buurt. Kit wordt steeds onrustig, loopt van voor naar achter door de boot. Wanneer rond 24:00 uur het echte vuurwerk begint, duikt Kit ver weg onder de salontafel in een donker hoekje. Die zien we voorlopig niet terug! We gaan even buiten kijken op het dek naar het vuurwerk. Tussen de gebouwen door krijgen we toch voldoende mee van de vuurwerkshow en ook in de buurt wordt het nodige afgeschoten. Gelukkig voor ons staat de wind gunstig en valt er weinig  vuurwerkafval op onze boot. We proosten met champagne op 2016 en onze reis. Na nog enkele lekkere hapjes genuttigd te hebben duiken we met een goed gevoel onze kooi in. Dit wordt een fantastisch jaar!

Op de fiets gingen we naar de Travel Clinic om onze 2e vaccinatie voor Rabiës te halen. Bij ons vorige bezoek vroegen we de arts of er nog een mogelijkheid was om een cursus te volgen om te leren hechten. Dit lijkt ons namelijk wel handig voor het geval er onderweg iets gebeurd en hulp niet direct voorhanden is. De arts ging dit direct even navragen voor ons, maar kwam met de teleurstellende mededeling dat deze cursus helaas al enige jaren niet meer gegeven werd aan vertrekkers. Wel gaf ze ons een tip om even langs de afdeling chirurgie van het Havenziekenhuis langs te gaan en daar even te informeren. Meteen maar even gedaan en afgesproken met de afdelingssecretaresse dat zij ons terug zou bellen, na hiervoor navraag te hebben gedaan. De volgende dag kregen we ook hier een negatief antwoord op. Maar de arts van de Travel Clinic had niet stilgezeten, zij was voor ons verder gaan informeren en van haar ontvingen we per post een tip voor een cursus die o.a. in Rotterdam gegeven wordt door  Edustitch ”hechten en knopen”. Helemaal top van haar! We hebben ons direct aangemeld voor de cursus van 30 januari 2016, hierover later meer.

Vandaag hadden we een afspraak bij de Travel Clinic van het Havenziekenhuis in Rotterdam. Dit ziekenhuis is gespecialiseerd in het geven van reisadvies op medisch gebied voor mensen die naar verre landen gaan. Of het nu om te werken is, een vakantie of, zoals wij, een wereldreis willen maken. Het was niet de eerste keer dat we hier kwamen, in 2014 hadden we ons al uitgebreid door Travel Clinic laten voorlichten en ook de nodige vaccinaties gekregen.Deze keer kwamen we voor een update aan info en om verdere vaccinaties te halen. De arts is bijzonder behulpzaam, bespreekt met ons wat we aan vaccinaties en medicatie verder nodig hebben. Vandaag krijgen we de Buiktyfus vaccinatie en de 1e Rabiës injectie (volgende week de 2e en in januari de 3e). We spreken af dat we in januari 2016 een recept meekrijgen voor pillen tegen Malaria. De injectie tegen Buiktyfus is redelijk gevoelig, de ander valt gelukkig reuze mee. We krijgen nog een tip mee bij welke apotheek we het beste onze Malaria pillen kunnen halen.

We hebben al een aantal keren bij de firma Stroobach uit Heemstede de nodige materialen gekocht om o.a. de bimini en de huik van te maken. Op ons lijstje stond ook nog een hoes voor de rolfok, maar aangezien we net op de boot wonen is het niet handig om deze zelf te maken. We hebben een offerte aan gevraagd en de bestelling bij www.stroobach.nl  gedaan. Binnen enkele weken waren we in het bezit van een nieuwe hoes  van het zelfde materiaal en kleur als de bimini en huik. Nu was het wachten op een mooie en windvrije dag om de hoes te bevestigen. Een aantal keren deden we een poging, maar helaas was de rolfok niet strak genoeg opgerold, waardoor de hoes niet paste.  Er zat niets anders op dan het zeil weer helemaal uitrollen en opnieuw strak op te rollen. Toen het zeil een groot gedeelte uitgerold was kwam er een windvlaag en schoot de lijn uit onze handen. Laten we nu net vandaag niet onze handschoenen aan hebben gedaan. We zijn daar altijd heel erg zorgvuldig mee, maar helaas vandaag dus niet. Gevolg brand blaren op beide handen. Na een nieuwe poging lukte het eindelijk om het zeil goed strak op te rollen en de hoes omhoog te hijsen. Het zeil is beschermd en het zag er weer mooier uit.
Zo zie je maar weer……………………draag altijd je handschoenen!

Eindelijk is het dan zo ver, vanaf nu wonen op onze boot en is de Pegasus ons thuis!

Ons huis in Alphen stond al ruim 1 ½ jaar te koop, toen op 1 september 2015 er een jong stel kwam kijken. Nog geen twee dagen later kwamen ze nogmaals kijken, maar nu samen met de ouders van de man. Binnen een aantal dagen was het duidelijk dat zij het huis graag wilden kopen en werd er een deal gesloten. Natuurlijk jammer dat we er iets op hebben moeten inleveren, maar er zijn ergere dingen in het leven. Zij hadden een goede deal aan het huis en wij waren het eindelijk kwijt en konden aan ons avontuur beginnen. Per 1 december 2015 zal de overdracht officieel plaats vinden.
Het afgelopen jaar zijn we heel erg druk bezig geweest met het uitzoeken van al onze spullen. Wat bewaart een mens veel in zijn leven. Fred heeft totaal geen moeite om dingen weg te gooien, daarentegen heb ik hier juist heel veel moeite mee. Ik kom namelijk uit een familie die heel veel verzameld. Dit virus heb ik in mijn jeugd opgelopen en ben het nooit kwijt geraakt. Of het nu schelpen zijn of een mooie steen in de vorm van een hart, een mooi oud knoestig stukje hout, olifantjes, boeken of rare gebruiksvoorwerpen van vroeger, dat maakt niet uit. Mijn beide ouders hebben op hun reizen ook het één en ander meegenomen, hiervan heb ik ook een deel geërfd. Gelukkig kan ik één en ander opslaan, voor later als we oud zijn en niet meer kunnen zeilen dan lijkt het me fijn om deze spullen om me heen te hebben. Deze opslag ruimte is beperkt, dus de hoogste tijd om alles eens goed onder de loep te nemen en een selectie te maken van wat ik echt wil bewaren. Het geeft me een goed gevoel, dat opruimen en is zeker een aanrader om je hoofd leeg te maken!

We brengen deze maanden dus door met het scannen van alle belangrijke papieren, zodat we alles digitaal hebben wat echt belangrijk is. De hoeveelheid aan boeken die ik verzameld heb in mijn leven en kan natuurlijk niet meegenomen worden. Kleine selectie gemaakt voor aan boord, een deel gaat naar mijn beide kinderen en een paar boeken worden verkocht via Marktplaats. Maar in deze tijd van de e-book, zit bijna niemand meer op “echte” boeken te wachten. Aangezien mijn oudste zoon ook besmet is met het verzamel virus, kan ik bij hem heel wat kwijt, mijn jongste zoon heeft het niet zo op verzamelingen, die hecht meer waarde aan een enkel stuk. Aan een aantal goede vrienden kunnen we ook één en ander kwijt en zo raakt het huis steeds leger. Wat niet bewaard, of weggegeven wordt aan familie en vrienden, gaat in dozen en deze leveren we af bij de kringloop en gezien het aantal keren dat we daar langs geweest zijn, zijn ze heel blij met ons!

De afgelopen maanden hebben we tussendoor ook een aantal aanpassingen gedaan op de Pegasus. We hebben o.a. een paar extra boekenplankjes gemaakt in onze “slaapkooi”, zodat ik mijn eigen bibliotheekje aan boord heb. Verder een plekje voor een paar kleine dingen die veel voor mij betekenen o.a. de twee olifantjes die ik van mijn jongste zoon heb gekregen, een ivoren beeldje van mijn vader en een Boeddha beeldje.

We rijden een aantal keren met de bus van Fred heen en weer van Alphen naar Rotterdam om alles over te brengen en elke keer vragen we ons af of we het allemaal wel kwijt kunnen en zijn we weer verbaasd wanneer alles opgeborgen is. Zondag 15 november is de dag dat we overgaan, vanaf nu wonen we op de boot. We zijn redelijk moe van de afgelopen weken, maar we hebben allebei een heel goed gevoel en voelen ons erg gelukkig op de Pegasus.
Een nieuw begin met in het vooruitzicht zeilen in mooie warme oorden, wat wil een mens nog meer?!

We nemen toch meer “echte boeken” mee dan we eigenlijk van plan waren. Er gaat natuurlijk de nodige “vakliteratuur” mee, een aantal boeken, welke een speciale herinnering hebben en ook “gewone” leesboeken ter ontspanning. Er wordt gezocht naar een goede oplossing voor het maken van extra plankjes. Na wat “brainstormen” komen we tot een aantal goede ideeën, die we verder uitwerken. In onze slaapkooi is nog genoeg ruimte over om een 3-tal plankjes te maken. Dus wederom naar de bouwmarkt voor de nodige materialen. We maken de planken van Okumé hout, het soort hout wat watervast is en welke we bijna overal voor gebruiken. We maken een klein smal plankje boven ons hoofdeinde om een aantal kleine boekjes en een paar verzamelobjecten van Caroline neer te kunnen zetten (met voldoende ruimte om ons hoofd niet te stoten. Ik heb niet veel objecten uit mijn verzameling meegenomen naar de boot, maar een paar dierbare beeldjes e.d. moeten wel een plaatsje krijgen aan boord van onze Pegasus. De beide olifanten die ik van Vincent, mijn jongste zoon, heb gekregen krijgen zo ook een speciaal plekje. We maken verder 2 stevige boekenplanken aan ons voeteneind en zijkant van het bed, waar de wat grotere en zwaardere boeken op kunnen staan. Hierdoor moest het net waarin onze Kit de kater sliep wijken, maar niet voor lang, want meneer accepteerde echt niet dat zijn plekje werd opgeofferd. Uiteindelijk hebben we een slaapkooi, voorzien van een eigen bibliotheek, een net voor Kit en een gezellige plek om te relaxen!

De oude kussens waren al geruime tijd aan vervanging toe, het schuim was verteerd en de hoezen verkleurd en versleten. Voor ons vertrek willen we deze vervangen hebben en dit is niet een project dat we zelf gaan doen! Dus de afgelopen periode hebben we goed na gedacht over wat we precies willen, welk voor soort schuim en welke bekleding. Omdat de boot ons huis wordt, moeten de salonkussen echt goed zitten en dus stevig zijn. Ook zullen we tijdens onze tochten van meerdere dagen, de nacht in de salon doorbrengen en daarvoor moeten ze ook goed zijn om op te slapen. Na voldoende informatie bijeen gezocht, hebben we bij twee bedrijven offertes opgevraagd.

De eerste was het meeste bekende bedrijf op dit gebied voor salonkussens en matrassen voor boten, waarvan ik de naam niet zal noemen. Na een mailwisseling ben ik langs gegaan om o.a. naar het schuim en de soort stof te kijken. Het bedrijf had een “goede naam”, maar gaf mij geen goed gevoel. Er werd voortdurend gevraagd of we ook geen nieuw matras nodig hadden en dat terwijl we duidelijk hadden aangegeven alleen nieuwe salonkussens te willen hebben. Over samenstelling van het schuim viel ook niet echt te discussiëren en tot overmaat van ramp gaf de betreffende manager ook nog eens af op stof en de kleur die wij hadden uitgezocht. Bovendien was de offerte aanzienlijk hoger dan van het andere bedrijf en dat was de druppel voor mij om af te haken.

Het andere bedrijf, stoffeerderij Calypso had naast een meer aantrekkelijke offerte ook een manager die met ons mee dacht over de beste samenstelling van de kussens. Uiteindelijk kwamen we uit op een binnenvulling die bestaat uit twee verschillende soorten schuim: 12 cm SG55 koudschuim en 5 cm Pantera 130. Omdat we zeker willen weten of dit naast dat het stevig zit ook nog eens lekker genoeg is om op te slapen, vraagt de manager bij de fabriek na of we een proefstuk kunnen krijgen om deze uit te proberen. Geen probleem en een paar dagen later kunnen we de beide lagen schuim ophalen en thuis uitproberen, een perfecte oplossing dus. We gaan voor deze samenstelling en kiezen een mooi stof uit van Sunbrella (Linen Lin 3928 Dragonfly), een blauwe stof met een draadje paars er in, wat het levendig maakt. Na het opmeten van de kussens op de boot worden de kussens gemaakt en vlak voor de vakantie afgeleverd. Helaas zijn niet alle kussens meteen passend en moeten deze aangepast worden, wat geen enkel probleem is. Na de vakantie worden de kussens een aantal keren aangepast. Nu is alles goed van vorm en hebben we hele mooie nieuw salonkussens. Ze zitten stevig, maar niet te hard en we kunnen er goed op liggen en slapen. We zijn tevreden, met dank aan de mensen van Calypso!

De afgelopen jaren hebben we de oude bimini (zonnetent) vervangen voor een nieuwe. Deze hebben we zelf gemaakt, zie blog van 31-03-2013. Nu is het de hoogste tijd voor een nieuw huik (hoes voor het grootzeil). Omdat we nu nog in Alphen wonen en over een grote zolder beschikken is dat wel zo handig om het nu te doen omdat we te maken hebben met grote lappen stof van zo’n 4,5 meter. De benodigde materialen kopen we wederom bij de zeilmakerij Stroobach te Haarlem (deze is inmiddels verhuist naar Heemstede). De oude huik wordt als basis ontwerp gebruikt en verder aangepast naar onze eigen wensen. De huik wordt gemaakt van Sunbrella Plus (kleur Cadet Grey, 320 g/m2, 152 cm breed) en het gedeelte bij de mast verstevigen we aan de binnenkant met stevig pvc-doek. Aan de voorkant bij de mast en de onderkant van de giek maken we sluitingen met ladder gespen en band, voor het verstelbaar spannen en op lengte brengen van bandmateriaal.
Vanwege de lengte is dit best een hele klus, maar we worden steeds handiger met onze naaimachine. We zijn eigenlijk wel weer trots op het eindresultaat, een mooie huik die weer jaren mee kan.

Een leuk weetje
De Nederlandse taal kent veel uitdrukkingen die met boten en het zeilen te maken hebben. Zo kwam ik deze uitdrukking tegen:“Zijn huik naar de wind hangen”.
Iemand die zijn huik naar de wind hangt, verandert zijn standpunt als hem dat verstandig lijkt. De uitdrukking heeft vaak een negatieve ondertoon: wie zijn standpunten aanpast aan de omstandigheden, staat niet achter zijn overtuigingen, maar kijkt in de eerste plaats naar wat voor hem handig of voordelig is. Je kunt het vergelijken met de uitdrukking: “met alle winden meewaaien” (geen eigen mening hebben, iedereen napraten) en “Zoals de wind waait, waait zijn jasje” ‘hij praat met iedereen mee, net zoals het hem uitkomt).