Barbados deel 2

Rondtoer over het eiland
Op 8 april 2019 maken we een rondtour over het eiland. Jules neemt ons een dagje mee met zijn auto en laat ons de bijzondere plekken van Barbados zien.Geschiedenis
In 1625 werd het eiland geclaimd door het Verenigd Koninkrijk en in 1627 werd het officieel een Engelse kolonie. In 1885 werd Barbados een onafhankelijke kolonie binnen het Britse Rijk, in plaats van één kolonie te vormen met meerdere landen in de Caribische Zee. Op 30 november 1966 werd Barbados onafhankelijk. De Britten zijn meer dan 300 jaar de baas geweest in Barbados. Dat is nu nog te merken aan de taal, sommige gebouwen en straatnamen. De meerderheid van de bevolking stamt af van slaven uit Afrika. Net zoals in veel andere Britse koloniën werden er op het eiland veel plantages aangelegd waar vooral suikerriet werd verbouwd. Op de plantages werkten veel slaven, zelfs zoveel dat in 1786 79% van de inwoners van Afrikaanse afkomst was. Die kwamen door de slechte werkomstandigheden in 1816 in opstand en in 1834 werd slavernij in het hele Britse Rijk afgeschaft. Rum is hier één van de belangrijke producten.

Cultuur
Dat Barbados vroeger een Engelse kolonie was kun je goed terug te zien in de architectuur. In het bijzonder in Garrison, een klein gebied in de hoofdstad Bridgetown, waar onder meer George Washington (waarschijnlijk de meest invloedrijke president van de Verenigde Staten ooit) een huis had in 1751. Het gebied bezit verschillende historische gebouwen inclusief kazernes voor het leger van Barbados. Onlangs is Bridgetown toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van UNESCO, mede vanwege deze architectuur die veel van de koloniale historie van Barbados laat zien. Barbados is opgedeeld in Parishes, net zoals in Engeland. Er zijn heel veel kleine oude Anglicaanse kerkjes, mooi verscholen in het landschap.

Sport en spel
Er wordt cricket gespeeld, typische Engelse sport. Maar ook ‘Road tennis’, een traditionele sport die gewoon op straat gespeeld wordt. Het is een wat vreemde mix van tennis en tafeltennis. De sport werd op het eiland uitgevonden rond 1930. Mensen hadden geen geld voor tennis en bedachten dit alternatief. Je hebt alleen een stuk hout en een bal nodig.Domino is ook een zeer populair spel op Barbados en vaak zie je groepjes mensen aan kleine houten tafeltjes dit spel spelen. Ze zijn erg fanatiek en soms gaat het er ‘wild’ aan toe met luide stemgeluiden en vele gebaren.

Rondtoer
In het westen en zuiden bevinden zich de stranden, hotels en restaurants, waardoor het veel drukker is. Het noordoosten van het eiland is ruig, met steile rotsen, verlaten stranden en bijna geen bebouwing. Doordat de noordkant zo ruig is, is zwemmen vaak levensgevaarlijk door de stroming. We rijden het hele eiland rond om een goede indruk van Barbados te krijgen.We nemen de snelweg H2A, hoewel het woord snelweg wat overdreven is voor een tweebaansweg met her en der gaten in de weg. Wat wel wennen is dat ze hier links rijden, een overblijfsel van de tijd dat de Engelse hier regeerden. Verkeersborden zijn schaars op Barbados, maar je treft wel op elk kruispunt palen aan met tientallen en wegwijzerbordjes.

Onderweg komen we prachtig gekleurde huizen tegen en ook gebouwen waar men indrukwekkende muurschilderingen op hebben gemaakt.

We rijden langs een terrein waar een aantal gekleurde sociale woningen gebouwd zijn. Veel verlaten gebouwen worden niet afgebroken en blijven staat totdat ze geheel overwoekerd zijn. Straatjes met houten huisjes op wankele afbrokkelende funderingen. Ook zien we onderweg ineens een klein aapje de weg oversteken.

Barbados is het eiland van de rum en daarom vindt je ook bijna op elke hoek wel een rum barretje, naast de vele eettentjes die het eiland rijk is. Verspreid over het eiland tref je (ook verlaten) suikerrietplantages aan met de bijbehorende plantagewoningen. Suikerriet was vroeger de voornaamste inkomstenbron voor Barbados. Vandaag de dag is de zogeheten ‘Morgan Lewis Mill’ de nog enige voor suikerriet bestemde werkende windmolen op het eiland en zelfs de enige ter wereld. En laten nu deze windmolens door Nederlanders gebouwd zijn! In één van de weilanden in de omgeving treffen we zelfs Hollandse koeien aan.

De natuur is zeer afwisselend en natuurlijk zien we de bekende hoge palmbomen, de hagelwitte stranden en de azuurblauwe zee, die het tropisch paradijs plaatje compleet maken.

Ook de boom met de broodvrucht komt heel veel voor. Later kopen we op de markt een dergelijke vrucht en bakken hier frietjes van. Laten we zeggen dat het bijzonder is!

Er bloeien vele verschillende bloemen op het eiland, de ene nog mooier dan de andere
En ze ruiken zo lekker!

Op het strand treffen we de ‘Manzanillaboom’ aan. Deze boom heeft mini appeltjes, die je beslist niet moet eten. Als je de appels hebt gegeten, kun je last krijgen van braken, misselijkheid, diarree en toevallen. De manzanillaboom behoort tot één van de meest giftige bomen/struiken ter wereld en is dodelijk. Als de rook van de boom in je ogen komt, kan het zelfs al leiden tot blindheid. Wanneer je in aanraking komt met de het witte sap van de boom kun je flinke brandblaren oplopen. Zelfs schuilen onder de boom is risicovol. In veel landen staan waarschuwingsborden bij de boom.

In het noorden ligt ‘Little Bay’ waar de rotsen abrupt eindigen in zee en de golven woest op de kust slaan. Via een ‘blowhole’ spuit het zeewater de lucht in met als gevolg een waterwolk. Er heeft zich hier een natuurlijk zwembad gevormd waar men bij weinig golfslag heerlijk kan zwemmen. Het is vandaag erg warm dus een prima plek om even lekker op te frissen. We waden door het ondiepe water naar een plek waar nagenoeg de enige zijn. Wat een indrukwekkende plek is dit. Dit is een perfecte plek om onze eiland toer mee af te sluiten. Na afloop van deze dag gaan we nog een keer met Jules uit eten. Bedankt Jules voor deze fantastische mooie dag!