Categorie: Pegasus 2014

Dinsdag 12 augustus 2014
Omdat het vandaag een bewolkte dag is, brengen we een bezoekje aan de plaatselijke wasserette. Terwijl deze draait, drinken we wederom een kopje koffie bij café La Cambuse, op het zelfde pleintje als de wasserette. Hier is een goede internet verbinding dus Fred installeert zich met zijn laptopje om enkele mails te beantwoorden en klanten te bellen. Tussendoor loop ik heen en weer naar de wasserette. In “Les Halles” kopen we verse vis, die voor ons gefileerd wordt, hiervan maakt Fred een filmpje. Zo kunnen we later nog eens op ons gemak terug zien hoe fileren eigenlijk moet. Eindelijk is het wasgoed droog en beladen met tassen en de verse vis wandelen we terug naar de boot. Tegenover de steiger kunnen we fietsen huren. Helaas niet direct, we moeten reserveren en dan kunnen we 3 dagen later huren. Dus niet!!!. Hier gaan we niet op zitten wachten! We besluiten om na de lunch met de dinghy een eindje de rivier op te varen. Het weer is inmiddels ook een stuk beter geworden. Omdat er een sterke stroming is en het nu hoog water aan het worden is, nemen we een extra jerrycan met benzine mee, voor het geval dat. De stroming is zo sterk dat we ons eigenlijk gewoon de rivier op kunnen laten drijven. We gaan onder de brug door, de rivier slingert door een prachtige omgeving. Onderweg zien we op de drooggevallen kant de zogenaamde “laatste rustplaats” voor allerlei soorten boten. Boten worden hier gewoon neer gelegd en verder kijkt niemand er meer naar om en van sommige boten is alleen nog maar een houten karkas over. Bijzonder, maar ook wel een trieste aanblik. We zien een aantal prachtige huizen die hoog aan de kant van de rivier zijn gebouwd. Zigzaggend varen we om de verschillende ondiepten heen en proberen grote boomstronken te vermijden. Op de drooggevallen stukken, midden op de rivier, zien we vele bijzondere vogels zoals ook een witte kraanvogel. Het water stroomt nog steeds langzaam de rivier op en vanaf de kant worden we aanschouwd door een groep wandelaars die zich waarschijnlijk afvragen wat we hier doen. Aan het einde van de rivier, in ieder geval tot waar wij met de dinghy nog kunnen komen, ligt het plaatsje Pont Groix. Omdat er haast geen water staat, peddelen we het laatste stukje door een smalle doorgang en met enige moeite belanden we bij een klein bruggetje waar een smal trappetje is. Zo goed en zo kwaad als het kan leggen we de dinghy vast, onder toeziend oog van een groep wandelaars. Inmiddels is er alweer het nodige water in de dinghy gesijpeld, toch nog steeds een lekje ergens, waardoor ik me opoffer om dit eruit te hozen. We hadden gehoopt dat er in de buurt wel een leuk kroegje zou zitten, maar helaas is het hier een dooie boel. We drinken wat en wachten tot het water genoeg gestegen is. Op de terugweg passeren we enkele kanovaarders en dan ineens valt de motor uit. Benzine op, gelukkig hebben we een extra jerrycan benzine meegenomen. Inmiddels is het hoog water en moeten we goed opletten waar de ondiepten zijn en de boomstronken zich bevinden. Rond 18:00 uur zijn we terug bij de boot. We hebben geen zin om te koken en kijken waar we uit eten kunnen gaan. We vinden in een foldertje van de havenmeester, een Afrikaans restaurant, “Cap Africa”. Dat lijkt ons wel iets, weer eens iets anders dan de Franse keuken! We worden zeer warm welkom geheten en nemen plaats in het kleine gezellige restaurant. Er staan eenvoudige tafeltjes met mooie Afrikaanse doeken. Aan de wanden hangen allerlei maskers. Er hangt een gezellige sfeer en ook de muziek is aangenaam. De eigenaar voorziet ons van een aperitiefje, een lekkere frisse cocktail. Daarna gebeurde er niets. Op de tafeltjes liggen geen menu’s, dus wachten we maar gewoon af wat komen gaat. Vanuit het restaurant kijk je zo de keuken in waar de vrouwelijke kok gekleed in traditionele kleding haar werk doet. Even later komt de eigenaar terug en legt ons, in een mengelmoes van Frans en Engels uit dat er geen menu is, maar dat ze elke dag iets anders koken. We eten dus gewoon wat de pot schaft. Aangenaam verrast zijn we met wat er op tafel komt. We krijgen een grote schaal met kippenpoten, papaja, uien, paprika, een sausje en een grote kom met couscous op tafel. Eenvoudig maar bijzonder lekker! Als toetje krijgen we een gemengde fruitsalade. Samen met de fles wijn zijn we rond de €40,00 kwijt. Morgen staat er weer iets anders op het menu. We praten nog even na met de eigenaar en horen dat hij uit tussen Benin komt, dit land ligt tussen Togo en Nigeria. Hij krijgt een grote glimlach op zijn gezicht wanneer we vertellen dat we volgend jaar met onze zeilboot naar Afrika willen zeilen. We nemen afscheid met de woorden dat we morgen wellicht terug zullen komen. In het centrum is het een drukte van je welste met allerlei kraampjes waar we snel langs lopen en ons cafeetje La Cambuse weer opzoeken voor een echte Ierse koffie. De sfeer is hier gezellig en ook de aankleding is bijzonder te noemen, allerlei oude nautische apparaten, zeekaarten en allerlei schaalmodellen van boten. We hebben het weer lekker naar onze zin! Moe en voldaan rollen we ons bed in.

Woensdag 13 augustus 2014
Vandaag een rustig dagje. Fred haalt brood voor ontbijt en de lunch en ik maak de boel een beetje aan kant. Tijdens de koffie schrijf ik ons blog bij en gaat Fred een beetje werken. Het is bewolkt, veel wind en fris. Tussen de middag maak ik de vis klaar die we gisteren gekocht hebben en eten deze met een lekker vers stokbroodje op. We bekijken de kaart waar we morgen heen zullen gaan en stellen de waypoints in. We zullen goed moeten opletten morgen, met deze sterke stroming willen we bij ons vertrek niet tegen de brug aan drijven. De rest van de middag regent het pijpenstelen. Aan het einde van de dag, gelukkig is het weer iets opgeklaard, gaan we ven lekker douchen. Terug bij de boot zien we twee kanovaarders aan de achterkant van onze boot, een Nederlandse vader met zoontje. We raken aan de praat, en de vader verteld dat hij een etappe heeft meegezeild met de Clipper Oceaan Race, van Brisbane tot China. Omdat het eten gisteren zo beviel, gaan we nogmaals bij Cap Afrika eten. We worden alweer warm ontvangen. Ditmaal krijgen we rundvlees, pindasaus en rijst te eten. Na het eten drinken we elders nog een kopje koffie en gaan vroeg naar bed omdat we morgenochtend zeker om 5:00 uur vertrekken. Voordat we naar bed gaan hang ik nog even een bordje aan de zijkant van de boot met daarop de tekst (in twee talen) dat we voornemens zijn om zeer vroeg te vertrekken.

Donderdag 14 augustus 2014
Vandaag is het plan om van Audierne naar Cameret sur Mer te zeilen. We staan vroeg op en vertrekken om 6:00 uur. We liggen met onze neus naar de brug, dus zullen we een rondje moeten draaien en daarbij heel goed moeten opletten om niets te raken, vanwege de extreem sterke stroming naar de brug. We varen de haven uit en het is maar goed dat ik zulke goede nachtogen heb, want niet alle obstakels zijn verlicht! Het is erg ondiep, dus Fred houdt de diepte goed in de gaten. Het regent en is een beetje mistig wanneer we de havenhoofden van Audierne passeren. We hebben de tijd tot ongeveer 8:15 uur om met de stroom mee door “Raz de Sein” te varen. Dit is kan een vervelend stuk zijn omdat er heel veel kleine rotsen zijn. Beetje opletten geblazen dus. Alles gaat goed en we hebben de wind uit het westen. Rond 13:00 uur arriveren we bij Camaret-sur-Mer en leggen aan in de haven “La Vauban”. Hier liggen verschillende grote jachten uit diverse landen. Vanaf de steiger is het best een eind lopen op een hele hoge muur (zonder enige vorm van hekwerk) naar het havenkantoor en de faciliteiten. Wanneer we bij het havenkantoor aankomen is deze gesloten en nergens een havenmeester te vinden. Later nog maar eens proberen. Na de lunch proberen we nogmaals een havenmeester te vinden en wederom is het kantoor gesloten. We besluiten om het stadje maar een beetje te gaan verkennen. Er is een heel klein schattig kapelletje met zicht op een kiezelstrand. Langs dit strand loopt een muur waarop grote aantal op elkaar gestapelde stenen liggen (soort van Zen-torentjes). Het leuke is dat iedereen zijn eigen creatie maakt en dat andere deze gewoon laten staan.

Prachtig gezicht! Het scheepskerkhof, gelegen langs de vaargeul, is een bezichtiging waard. In deze havenkom, op dit moment drooggevallen, liggen enorme grote houten vissersboten die hier hun laatste rustplaats gevonden hebben. Van sommige houten boten is niet veel meer dan een karkas en de andere boten bestaan uit een bonk verroest metaal. Het silhouet van de boten getuigd van de vroeger bruisende havenactiviteiten, maar nu niet anders dan een triest aanbeeld. Voor de bewoners van Camaret-sur-Mer is het een toeristische attractie, wat weer wat geld in het laatje brengt. De drukke kaden herinneren er aan dat de haven eens een belangrijke haven was voor de sardinevisserij en later voor de kreeftvisserij. We maken een wandeling over de kade, tussen de kleurrijke huizen, waar vele kunstenaars een eigen galerie geopend hebben. Hier zie je maar weer dat over het woord kunst nog heel wat te twisten valt, we zien namelijk de ene na de andere afschuwelijke beelden en schilderijen. We doen ook nog enkele boodschapjes en keren dan terug naar de boot, via het havenkantoor, waar alweer geen havenmeester te vinden is. We bekijken de kaart waar we morgen heen zullen gaan, het wordt Ile d’Quessant. We hebben geen zin om veel te doen, het regent ook alweer, dus de rest van de dag nestelen we ons in de salon met ons ebook. Als avondmaal eten we gezonde wraps met kip, sla en tomaten. Fred voelt zich na het eten steeds grieperiger worden, neemt een paracetamol en duikt vroeg zijn bed in.

Vrijdag 15 augustus 2014
Fred voelt zich iets beter, maar ik heb een slechte nacht gehad en mijn hele lijf doet pijn. We hebben geen haast dus stellen we ons vertrek een paar uurtjes uit om even wat bij te slapen. Rond 10:30 uur loopt Fred voor de laatste keer naar het havenkantoor en komt vervolgens terug met de mededeling dat het alweer dicht was. Nu geven we het op, dan maar een keer geen havengeld betalen. Douchen, dat doen we in de volgende plaats wel weer! We hebben er moeite genoeg voor gedaan. Het weer is fris, bewolkt en een beetje zuinig zonnetje. Voordat we vertrekken varen we eerst even langs de dieselpomp om weer helemaal bij te tanken, wat een prijzige aangelegenheid wordt, gezien de hoge dieselprijs. Bij ons vertrek staat er veel wind tegen en we motoren een heel stuk. De lijn van de rolfok blijkt doorgesleten te zijn en dit moeten we eerst herstellen willen we de rolfok weer kunnen gebruiken. We willen namelijk niet geconfronteerd worden met een rolfok die niet meer in te rollen is! Helaas hebben we geen geschikte lijn ter vervanging aan boord. In de loop van de dag neemt het zonnetje de overhand en wordt het toch een hele fijne dag om te varen. We zien dolfijnen en ook een Sunfish. Rond 17:00 uur komen we bij het eiland Ile d’Quessant aan. Fred en ik zijn een geolied stel wat betreft het aanleggen aan een mooring, in één keer pikken we de mooring op, lijn door het oog en we liggen weer vast! Hier kun je gratis liggen aan een mooring. Het is een mooie baai waar maar enkele boten liggen. Aan de oever is een strandje waar mensen tot in de late uurtjes nog zwemmen. Vroeger kwamen hier nog enkele ferry boten, maar tegenwoordig niet meer. Het hoogte verschil tussen eb en vloed is hier vele meters, vandaar dat je goed op de rotsjes en ondiepte moet letten. Tijdens ons borreluurtje genieten we van het zonnetje, eindelijk weer eens mooi weer! Een lekker glaasje wijn, toastjes met zalm erbij en wanneer de avond valt hebben we uitzicht op een zonsondergang. Ons avondeten bestaat uit spaghetti met saus, tomatensalade en een chocolade toetje op het menu. Wat wil een mens nog meer! Helaas blijkt er een vervelend golfslag in deze baai te zijn, waardoor we vreselijk heen en weer schommelen. We maken een extra lijn vanaf de mooring naar de zijkant van de boot in de hoop dat we hierdoor wat rustiger zullen liggen. Morgen gaan de het eiland verkennen en proberen om een stel fietsen te huren, zodat we het eiland kunnen verkennen.

Zaterdag 16 augustus 2014
We slapen een beetje uit. Tijdens de nacht blijkt dat ook de extra lijn niet voldoende werkt om het schommelen tegen te gaan. Fred zet de lijn vanaf de mooring nog iets strakker. We laten de dinghy in het water en varen naar de kant toe. De baai ligt vlakbij het plaatsje Lampaul, gebouwd op een heuvel. We moeten rekening houden met eb en vloed bij het aanmeren van onze dinghy, anders vinden we deze straks hangend aan een lijn aan de kade en dat is niet de bedoeling. Het is eb en we moeten een hele steile zeer verroeste trap opklimmen om op de kade te komen. We wandelen naar het dorpscentrum toe en bij de plaatselijke VVV krijgen we een kaartje van het eiland en een tip waar we fietsen kunnen huren. Onderweg kopen we verse croissantje en peuzelen die al lopend op. Fietsen huren hier is prijzig en omdat er al een halve dag voorbij is, gaan we dat nu niet doen. We wandelen verder en proberen een winkel te vinden waar we een lijn kunnen kopen om die van de rolfok mee te vervangen. Helaas lukt dit niet, ze zijn meer ingespeeld op vissers. Even later komen we op een pleintje uit waar we een leuk terrasje vinden. Dit dorpje is niet heel erg toeristisch, maar het terras van het restaurant zit toch wel aardig vol. Na lekker in het zonnetje zittend een sandwich met tonijn verorberd te hebben, lopen we terug naar de dinghy. Gelukkig nog niet drooggevallen. Op de boot repareert Fred, zo goed en zo kwaad als het kan, de lijn van de rolfok. Jammer genoeg constateren we nu ook dat de mooring tegen de boot aan gekomen is en er enkele kleine krasjes zijn ontstaan. De rest van de dag beetje luieren in zon en lezen.

Zondag 17 augustus 2014
Vandaag is het wederom bewolkt met regen. Wat je noemt wisselvallig weer, hier in deze contreien.
Fietsen huren vandaag gaat het dus niet worden. We bereiden ons daarom maar voor op ons vertrek naar Trébeurden. Deze haven kun je maar tijdens een beperkte periode aanlopen, gelet op het tij en de stroming. We zullen een nachtje door moeten zeilen en zeker niet voor 10:00 uur aan moeten komen de volgende dag. Vanavond eten we simpel, omelet “ratjetoe”. Om 19:00 uur zijn we klaar en varen op het grootzeil de baai uit. De rolfok gebruiken we veiligheidshalve toch maar niet. Er staat een forse wind en we doen een extra rifje in het grootzeil. Het wordt weer een nachtje van vier uur op, vier uur op.

Maandag 18 augustus 2014
Rond 12:00 uur naderen we Trébeurden. De aanloop is opletten, veel rotsen bij hoogwater, en een overvloed aan cardinalen. Zigzaggend door de vaargeul varen we de haven binnen, die gemarkeerd wordt door 2 grote betonnen bogen waar zich een drempel tussen bevindt die droogvalt bij laag water. Hier kunnen we weer lekker even douchen. Bij het havenkantoor vernemen we, tot onze grote verbazing, dat we geen fietsen meer kunnen huren, omdat het seizoen voorbij is!! Dan maar elders proberen en meteen op zoek naar een bakker en supermarkt. Voordat we überhaupt iets vinden, moeten we een hele steile helling op, wat niet meevalt. Bij de VVV horen we dat ook hier geen fietsen zijn, misschien morgen, maar dan nog maar één fiets! Belachelijk voor een dergelijke grote plaats. We gaan verder op zoek naar de supermarkt, deze blijkt nog een degelijke 2 km wandelen te zijn en ook nog eens heuvel op en heuvel af. Het is aardig warm weer geworden en bij de supermarkt slaan we eten in en kopen meteen een pak met vers sap voor de terugweg. Terug bij de boot gaat Fred nog een paar uurtjes werken en ik installeer me met een boek. We blijven hier nog een dagje liggen.

Dinsdag 19 augustus 2014
Vandaag zoeken we een watersportzaak op om te kijken of ze een nieuwe lijn voor de rolfok hebben. Hier vinden we nog een aantal andere kleine dingetjes die wel handig zijn, zoals 4 wieltjes die we aan de railing kunnen bevestigen om het zeil te beschermen. We vervangen samen de lijn, hiervoor moet de trommel van de rolfok open en dit gaat boven verwachting sneller en makkelijker dan we gedacht hadden. We bevestigen de wieltjes en pompen de gelekte diesel op en doen die in oude petflessen om weg te gooien. Fred wandelt in de middag nogmaals naar de supermarkt op en neer en ik begin aan een klusje wat nog op de “to-do-list” staat, namelijk het vervangen van de grote bilgepomp bij de motor. Eerst de oude pomp afkoppelen, een nieuw stuk slang op maat maken en aan de nieuwe pomp bevestigen. De elektra laat ik nog even met rust, dit doe ik liever samen met Fred, die is hier handiger in. Even uitproberen en gelukkig werkt alles meteen goed! Verder ruimen we de boot een beetje op, de vakken waar de voorraden in liggen maken we weer rammelvrij en ik schrijf het blog bij. Vanavond staan er gebakken aardappeltjes, “Escalope” met champignons en gedroogde vruchten op het menu.
De kaarten worden er weer bij gehaald voor de volgende fase. We willen naar Alderney, één van de Kanaaleilanden die we ook twee jaar geleden hebben bezocht met Jaap en Jolanda. Omdat Trébeurden een drempel heeft, kunnen we pas rond 11:00 uur uit de haven vertrekken. We zetten het waypoint weer in het systeem, drinken koffie, lezen nog wat en rollen dan ons bed in.

Woensdag 20 augustus 2014
Na het douchen, je moet er toch van profiteren als het kan, tanken we nog even water en maken ons op voor vertrek. Rond 12:00 uur uit de haven met lichte bewolking, maar niet koud. In de loop van de dag wordt het zonniger, maar wel wat frisser door de wind. Afwisselend zeilen we met of zonder motor. Het is al met al een mooie zeildag die we afsluiten met een hele mooie zonsondergang, waar ik een filmpje van probeer te maken. Tijdens de nachtwacht van Fred, van 22:00 uur tot 02:00 uur, neemt de wind toe naar 16 knopen. We gaan veel te snel volgens Fred, het plan is om rond 10:00 uur bij Alderney aan te komen zodat we kunnen profiteren van een gunstige stroming, maar op deze manier zijn we veel te vroeg. We besluiten tijd te rekken, doen de motor uit en zeilen rustig verder. Tijdens mijn wacht word ik overspoeld door emoties door de aanblik van deze prachtige heldere sterren hemel met duizenden fonkelende sterren. De wassende maan werpt een fel licht op de golvende zee en op de achtergrond klinkt uit de buitenspeakers een Ierse ballade! Wat wil een mens nog meer!

Donderdag 21 augustus 2014
Net na 9:00 uur naderen we Alderney. Altijd fijn wanneer je een “bekende” haven binnen gaat. Deze keer willen we graag achter de grote stenen wal liggen en gaan op zoek naar een mooie plek. Wederom een perfecte landing, pikken in één keer de mooring en leggen ook maar weer een 2e lijn naar het midden van de boot. Eerst maar eens lekker ontbijten met een welverdiend vers kopje koffie. Ondertussen komt de havenmeester langszij met zijn bootje en we geven aan te minste twee dagen te willen blijven. Fred ziet er, na zoveel dagen niet scheren, uit als een halve wilde. We hijsen de dinghy weer het water in en varen vervolgens naar de drijvende steiger in de haven. Deze ligt aardig vol met dinghy’s van andere boten, maar we weten ons toch nog ergens tussen te wurmen. Eerst maar naar het havenkantoor om te betalen en dan lekker douchen. Het weer is lekker warm aan het worden en omdat het lunch tijd is zoeken we een restaurant uit met uitzicht op het grote strand. Even later zitten we aan een overheerlijk sandwich ei voor Fred, voor mij een sandwich zalm en een lekker koel glas witte wijn. De temperatuur is nu gestegen tot ruim boven de 25 graden, maar ons hoor je niet klagen! Na de lunch doen we enkele boodschapjes en wandelen terug naar de dinghy. Op de boot zijn we erg lui en doen weinig anders dan lezen en slapen. Ons avondeten bestaat dit maal uit lamsvlees met champignons en vers brood.

Vrijdag 22 augustus 2014
Het weer is helaas weer helemaal omgeslagen en het regent weer eens pijpenstelen. Eigenlijk waren we van plan om weer fietsen te huren, want twee jaar geleden hebben we dit ook gedaan en is dat goed bevallen. Alderney is een erg mooi eiland en uitermate geschikt om rond te fietsen. Zolang het zo hard regent gaan we dus niet fietsen. Tussen de buien door proberen we onze nieuwe generator uit, die we vlak voor onze vakantie hebben aangeschaft. Het is een Kipor IG1000, een goed beschermde en compacte generator, welke mooi past in één van de zijvakken in het vooronder. In de afgelopen jaren hebben we verschillende meningen gehoord en gelezen over het wel of niet aanschaffen van een generator. Er zijn veel mensen die het nut er niet van inzien, maar ons leek het wel een veilig idee. We zullen in de toekomst heel veel voor anker liggen en dan is het gewoon een fijn idee dat we wat extra stroom kunnen opwekken. Natuurlijk beseffen we dat er ook nadelen zijn, zoals het geluid en extra benzine die nodig is om hem te kunnen laten draaien. Zo ondervond onze buurman dat ook, hij had zich net lekker geïnstalleerd in de kuip van zijn boot omdat het zonnetje even doorbrak, toen wij de generator testen………… Geloof niet dat hij daar zo blij mee was. De rest van de dag brengen we lezend door.

Zaterdag 23 augustus 2014
Regen, regen en nog eens regen. Gelukkig knapt het een beetje op in de loop van de ochtend een beetje, het blijft wel frisjes, maar mooi genoeg om een stel fietsen te huren en naar St. Anna te fietsen. Allereerst moeten we een fikse helling om fietsen en ondanks de vele versnellingen, ben ik genoodzaakt om een stukje te lopen. We lunchen daar bij Jack’s Brasserie, waar we twee jaar geleden met Jaap en Jolanda hebben genoten van een High Tea. Ditmaal ga ik voor een gezonde lunch een “Salade du Chèvre”. Om deze lunch weer te verteren, fietsen we verder in de richting van het indrukwekkende Fort. Aan de rand van het klif staat een bankje waar we het fenomenale uitzicht over de zee op ons in laten werken. Wat een rust hier! Weinig toeristen te zien, waarschijnlijk omdat het seizoen al aan zijn eind is. Op weg naar de boot kopen we verse broodjes voor het avond eten. We gaan vanavond nog richting Honfleur. Terug bij de boot ontdekken we dat er erg veel water onder de vloer staat en vragen ons af waar dit vandaan komt. We rollen de slang uit en slaan aan het pompen. Dit gaat echter zolangzaam dat ik maar ga hozen en emmertjes vul die Fred over boord gooit. Na verloop van tijd is het water weg onder de vloer. We vermoeden dat bij het water tanken het water is overgelopen en zich heeft verzameld in het diepste punt. We zullen moeten afwachten om te kunnen constateren of dit een juiste veronderstelling is. Verder bereiden we ons voor om te kunnen vertrekken. Er staat een aardig windje, ongeveer 10 knopen, dus even goed opletten bij het wegvaren. Rond 17:45 uur maken één lijn los van de mooring, waardoor de boot draait en met de neus de goede kant op ligt. Zo kunnen makkelijker tussen de andere boten door varen en varen we de haven uit. We hebben stroom mee en uitgerekend dat we morgen ongeveer tussen 9:50 en 11:50 uur aankomen in Honfleur. Het weer is droog, gelukkig maar! We hebben weer een prachtige zonsondergang en het is een mooie nacht om te zeilen.

Zondag 24 augustus 2014
Rond 4:00 uur is er zo weinig wind dat we weer op de motor verder gaan. We zien veel grote tankers onderweg. We zijn heel blij dat de stuurautomaat het doet, ondanks dat deze er wel wat moeite mee heeft door de sterke stroming, hebben we hier heel veel profijt van. Het maakt het zeilen een stuk aangenamer en rustiger door. We zijn nog nooit in Honfleur geweest en volgens alle zeilers, die er wel geweest zijn, is dit toch een haven die je niet kan overslaan! We zijn benieuwd.
Honfleur ligt aan de rand van het estuarium van de Seine en tegenover de grote havenplaats Le Havre. Estuarium is een verbrede, veelal trechtervormige riviermonding, waar zoet rivierwater en zout zeewater vermengt worden en zodoende brak water ontstaat. We varen eerst een stuk de rivier op, goed afstand houden van de grote vaargeul waar grote schepen doorvaren, voordat we vlak voor de grote Brug van Normandië afslaan naar de sluis. Gelukkig hoeven we niet lang te wachten. Voordat we Honfleur zelf in kunnen varen zullen we moeten wachten totdat de brug open gaat en helaas is dit pas over een paar uur. We leggen aan bij de zogenaamde wachtsteiger, waar we ontvangen worden door een hele aardige jonge havenmeester. Hij spreekt perfect Engels en legt ons uit waar we het havenkantoor en de overige faciliteiten kunnen vinden. We horen, tot onze grote verbazing, dat het seizoen nagenoeg over is dat we de enige “visitors” boot zijn! Terwijl we van iedereen gehoord hadden dat de boten meestel rijen dik naast elkaar moeten liggen vanwege de drukte! We krijgen een plekje aan de kade waar alle restaurantjes zitten, rondom staan allerlei mooie oude huizen en zijn daardoor meteen het bekijks van de dag! Eerst gaan we naar het havenkantoor om voor twee nachten te betalen. Dit bevindt zich aan de overkant van de havenkom in een heel klein steegje. We geven aan lid te zijn van de Toerzeilers, maar helaas maakt dat geen indruk. Ik gooi mijn vrouwelijke charmes in de strijd, waardoor we uiteindelijk toch nog 10% korting krijgen op het havengeld. Dat scheelt weer, want deze haven is wel erg duur. We zoeken de douches op en helemaal opgefrist zitten we in de kuip lekker in het zonnetje. Helemaal tevreden met een glaasje wijn, lekkere toastjes erbij en kijkend naar al die toeristen die langs de kade lopen. Ook raken we even aan de praat met een stel Nederlander die vol bewondering zijn over ons leven aan boord. Fred probeert een verbinding te krijgen via WIFI, maar dat is een drama.

Honfleur is vooral door haar oude schilderachtige haven bekend, gekenmerkt door zijn huizen aan de bedekte voorgevels van leien, en om dikwijls door artiesten vertegenwoordigd te worden, zoals Gustave Courbet, Eugène Boudin, Claude Monet en Johan Barthold Jongkind, die de School van Honfleur heeft opgericht, die tot het verschijnen van de impressionistische beweging bijdroeg. De kerk Sainte-Catherine, die een klokkentoren bezit die van het hoofdgebouw is gescheiden, is de grootste kerk in hout van Frankrijk. De pittoreske straatjes en zijn oude huizen is het in deze kleine havenstad heerlijk flaneren. De tijd is zorgzaam omgegaan met Honfleur en zo heeft het zijn rijke verleden kunnen bewaren. De charme van zijn smalle geplaveide straatjes, de prachtige gevels van de oude woningen, zijn kleine boetiekjes, de talrijke gezellige hotels en typische restaurants, maar ook de diversiteit van zijn monumenten en rijkdom van zijn historisch, cultureel en artistiek erfgoed. In Honfleur heerst een unieke en warme sfeer, typisch voor een kleine “grote” stad. Het is om deze reden dan ook dat het een van de meest bezochte steden van Frankrijk is. We gaan uit eten, maar dat blijkt dit keer geen succes. Zelden hebben we chagrijniger personeel meegemaakt en ook het eten laat te wensen over. Van pure armoede vluchten we daarom maar gauw een kroeg in die voorziet in live muziek, altijd goed! Fred aan de whisky en ik mijn favoriete drankje Malibu met cola en enige tijd later wandelen we enigszins aangeschoten terug naar de boot. We nemen de steile ijzeren trap om af te dalen naar de steiger waar onze boot ligt, omdat we geen zin hebben om helemaal om te lopen via de andere kant.

Maandag 25 augustus 2014
Het mooie weer is weer voorbij, het regent weer af en toe. We kopen vers brood bij de bakker en bij een klein café nemen we een Peit-dejeuner. Fred probeert weer iets aan zijn werk te doen, maar vooralsnog werkt WIFI van geen meter hier. In de middag doet het niets anders dan regenen, maar omdat we toch iets van het stadje willen zien trekken we onze zeiljassen aan en wagen het er maar op. Het stadje ligt er troosteloos bij en ook de toeristen zijn van de terrasjes verdwenen. We kopen een aantal souvenirs voor familieleden en vrienden, doen boodschapjes bij een wat grotere supermarkt en dan weer gauw naar de boot. De rest van de dag brengen we lezend door en vanavond eten we iets simpels op de boot.

Dinsdag 26 augustus 2014
Vandaag vertrekken we weer omdat we geen zin hebben om nog langer in dit stadje te verblijven met dit weer. Het is de bedoeling om vandaag naar Boulogne-sur-Mer te varen en daar morgen halverwege de middag aan te komen. Het wordt weer een nachtje doorzeilen. De brug gaat om 11:30 uur open en gelukkig is het dan weer een beetje droger. We worden uitgebreid gekeken door de vele toeristen die zich rondom de brug hebben verzameld. De sluis staat open omdat het hoogwater is, wat maakt dat we meteen door kunnen varen. Op de rivier valt het weer nog wel mee, maar zodra we op zee zitten begint het weer hevig te regenen. De wind wakkert ineens aan en er ontstaan hoge golven met behoorlijk windvlagen tot wel 35 knopen! Helaas zijn we hierdoor genoodzaakt om veel op de motor te varen. Wanneer even de zon doorbreekt zien we een mooie regenboog aan de horizon verschijnen. Rond 22:00 uur horen we onweer in de verte en de wind gaat ook weer draaien. We moeten een aantal keren overstag om niet al teveel van de route af te wijken.

Woensdag 27 augustus 2014
Slechte nacht met veel en harde wind, de stuurautomaat kan het niet aan en we moeten veel handmatig sturen. Door de hoge golven worden we van de ene naar de andere kant geslingerd en zitten vol met blauwe plekken. We zijn koud, nat en moe. Maar blijkbaar zijn we niet de enige, want even later landt er een heel klein musje in de kuip. Bekaf en koud van de regen probeert hij een rustig plekje te vinden om weer op adem te komen. Wat doet dit beestje ook zover van de kust? Het regent en is zwaar bewolkt en het laatste stuk doen we helemaal op de motor. In Boulogne-sur-Mer zijn we al eerder geweest en weten precies waar we op moeten letten bij binnenkomst. Zodra we de haven in zicht krijgen zien we dat er ruimte genoeg is om langs een langsteiger te kunnen liggen. Er staat een behoorlijke wind, maar het lukt ons om zonder problemen aan te leggen. Dit kunnen we niet zeggen van een Belgische boot die een uurtje later probeert in een box aan te leggen. Wat een klungels heb je er toch bij. Deze boot is ruim een uur bezig voordat hij goed en wel ligt en dan nog heeft hij een aantal behoorlijke krassen opgelopen bij het aanleggen! Ondanks dat hij van diverse kanten hulp heeft gekregen! Bij het havenkantoor aangekomen constateren we dat het “niet zo snuggere” meisje er nog steeds werkt. We gaan lekker even douchen en bekijken de kaart voor de laatste etappe op weg naar onze thuishaven Rotterdam. Het zonnetje breekt weer even door en met tussenpozen kunnen we even lekker buiten zitten. Ik heb vreselijk veel zin in frietjes en Fred is zo lief om de stad in te gaan en eten te gaan halen voor ons. Wanneer hij terugkomt, zonder eten, blijkt dat hij veel te vroeg was en de zaak pas over 1 uurtje open gaat. Na een uurtje gaat hij nogmaals op pad en komt daarna terug met een gigantische portie Kebap met friet die we lekker binnen oppeuzelen. We moeten morgenochtend vroeg op dus gaan we ook maar vroeg naar bed.

Donderdag 28 augustus 2014
De laatste etappe van onze vakantie, terug naar Rotterdam! Om 5:30 uur staan we op, we hebben ruim 30 uur varen voor de boeg. Het is nog bewolkt en donker en het miezert een beetje bij ons vertrek. Met de wind in de rug, de stroom tegen en slecht zicht, varen we het eerste stukje op de motor met zeil bij tot ruim voorbij de havenmond. Om 13:00 uur breekt een mager zonnetje door wat het ietsje aangenamer maakt. In het begin van de avond neemt de wind toe tot 25 uit het ZW, met hoge golven en zeilen we verder op een bijna ingerolde fok. Rond middernacht raakt de GPS ineens van slag, oorzaak onbekend. We besluiten het systeem opnieuw op starten.

Vrijdag 29 augustus 2014
Vroeg in de ochtend rollen we de fok weer verder uit. Onderweg bellen we de havenmeester op en delen mede dat we onderweg zijn, zodat hij kan zorgen dat onze box niet bezet is. De laatste loodjes tot de havenmond van de Maasvlakte kunnen we lekker zeilen. Dan op de motor de rivier op onder aanwijzingen van de Rotterdamse verkeerscentrale. Achter ons zeilt een boot ook de Maasvlakte op. We horen dat deze boot meerdere malen door de verkeerscentrale word opgeroepen, maar kennelijk lukt het niet om contact met hun te krijgen. Dwars tegen alles in zeilt deze gewoon stug verder. De grote tankers moeten uitwijken voor dit jachtje. Er is redelijk veel verkeer op de Nieuwe Waterweg, maar gelukkig worden we via de marifoon goed begeleidt. We verwachten de Erasmusbrug opening van 11:00 uur te halen, maar voor de zekerheid roep ik de brugwachter op met de melding dat we er aan komen. In onvervalst Rotterdams krijg ik het antwoord rustig aan te doen, geen probleem als we 5 minuten later zijn. Keurig op tijd bij de brug en even later gaat ook Binnenhavenbrug open om de City Marina binnen te kunnen varen. Onze buurvrouw staat ons al op te wachten en helpt met het aanleggen. Het is 11:30 als we goed en wel in de haven vastliggen. We hebben ruim 2 maanden met heel veel plezier op onze boot doorgebracht en is het toch nog snel voorbij gegaan. Maar nu zit toch echt onze reis er weer op. Fred haalt de bus op die ergens in de wijk geparkeerd heeft gestaan. We pakken het wasgoed in, het bederfbare eten en vertrekken richting huis.

Zaterdag 2 augustus 2014
Slechte dag voor mij, voel me beroerd en blijf poosje langer liggen. Dit geeft Fred in ieder geval de rust om door te werken. We tanken water en bereiden ons voor op de dag van morgen wanneer we verder zeilen naar het volgende eiland.

Zondag 3 augustus 2014
We vertrekken voor 8:00 uur uit de haven van Pornic richting Belle Ile. We hebben een gunstige stroming en het is half bewolkt, niet echt warm. Jammer genoeg kunnen we maar een paar uur zeilen en moeten we de rest op de motor doen. Bij het eiland, in een mooie baai, gaan we voor anker, duurt even voordat het anker goed pakt. Er zijn vele strandjes hier, maar sommige vallen alleen bij eb droog. In de baai liggen meerdere boten voor anker, de meeste zijn Frans en af en toe zie je een andere nationaliteit. We zien weinig Nederlanders, blijkbaar komen die niet zo zuidelijk tijdens de vakantie. Het blijkt dat we in deze baai behoorlijk schommelen, daarom leggen we een extra lijn vanaf het anker naar de zijkant van de boot. Nu maar hopen dat dit iets helpt! Het wordt ook een gewoonte op 3 punten te peilen, maar ach kwaad kan het beslist niet! We kijken tegen de hoge rotsen op die begroeid zijn met grote varens en op de top van de klif staan gigantische hoge dennenbomen in grillige vormen, die volgens mij al jaren oud moeten zijn. Vanavond eten we gezonde gevulde wraps en brengen onze tijd door met lezen, lezen en nog eens lezen. De golfslag blijkt toch wel vervelend te zijn, maar dichterbij de kust kunnen we niet ankeren, dus hier moeten we het maar even mee doen.

Maandag 4 augustus 2014
Het heeft vannacht geregend en wanneer we op staan is het half bewolkt en piept de zon af en toe door de wolken heen. Fred plakt de dinghy, ergens zit er toch nog een lekje, zodat we eventueel straks naar de kant kunnen varen. Ineens krijgen we weer een regenbuitje terwijl de temperatuur toch zo’n 22 graden is. We vullen onze tijd met lezen, Fred kan niets aan zijn werk doen omdat de internetverbinding bijzonder slecht is. We hebben net lekker geluncht, zonnetje is weer volop terug, wanneer er ineens een ribbootje met hoge snelheid op ons afkomt. We hadden natuurlijk gisteravond al de marineboot zien liggen, op gepaste afstand, maar niet verwacht dat ze iets zouden doen. Vier man sterk, in vol ornaat en bewapend, vragen netjes of ze aan boord mogen komen. Natuurlijk mogen ze dat, wij hebben tenslotte niets te verbergen. Wordt om onze papieren gevraagd en waar we vandaan komen en heen gaan. Op deze laatste vraag zeggen we beide tegelijk, “geen idee”! Blijkbaar is het toch vreemd dat een Nederlandse boot 2 maanden weg is en niet precies weet waar ze heen gaan. Er wordt een vluchtige blik naar binnen geworpen en met een vriendelijk goedemiddag vertrekken ze weer. Dit is de 1e keer dat we gecontroleerd worden en dat ze ook daadwerkelijk binnen kijken. De rest van de dag brengen we verder door met het repareren van het zwemtrapje en lezen. We gaan morgen boodschapjes doen in het dorpje.

Dinsdag 5 augustus 2014
Het is een vreselijke wiebel nacht geweest vannacht, waardoor ik slecht heb geslapen. Fred slaapt altijd door alles heen. Het weer is weer een beetje omgedraaid, regen, bewolkt en koud. Niet wat je noemt zwemweer. Als het even droog is, varen we met de dinghy naar de plaats La Palais, wat ongeveer 15 minuten duurt. Wanneer we om het havenhoofd de haven binnen varen, is het goed opletten omdat er veerboten af en aan varen. We leggen de dinghy aan een lange ponton. In het stadje wandelen we door de smalle straatjes op zoek naar een supermarktje voor onze boodschappen. Het valt ons wel op dat er weinig aanbod is van groente en als het er is, ziet het er niet appetijtelijk uit. Op een terrasje, met uitzicht op de haven, genieten we van een lekkere crêpe du citroen, chocolade en drinken hier een echt Bretons biertje bij. Terug bij de dinghy is het weer even goed op de ferry’s letten en dan richting de boot. We maken onderweg foto’s van de kant en van onze boot. Tijdens ons borreluurtje bekijken we de kaart en besluiten om morgen te vertrekken richting het volgende eiland, namelijk Ile Le Groix. Dit is niet zo ver, maar een half dagje varen. We gaan op tijd naar bed.

Woensdag 6 augustus 2014
Bij het opstaan, constateren we dat toch zeker 300 meter verlijert zijn gedurende de nacht, wat vreemd is omdat we toch al een paar dagen hier voor anker liggen! We moeten meteen actie komen en besluiten dan ook maar meteen te vertrekken, ontbijten doen we wel onderweg! We varen richting Ile de Croix, afwisselend op zeil en motor. Wanneer we het eiland naderen, blijkt dat de haven van Port Tudy een populaire bestemming is voor zeilers. Je kunt hier alleen aan een mooring liggen, aan de voor- en achterkant bevestigd. Het is een wirwar van aankomende bootjes, waar tussendoor een ribbootje van de havenmeester vaart die iedereen een plekje aanwijst en helpt met de lijnen door het oog van de mooring te krijgen. In het begin van de avond is deze haven zo vol, dat er echt niets meer bij kan, we lijken wel een blik sardientjes! De grote Ferryboot zorgt voor aardige golven, wanneer hij aankomt en vertrekt, we worden met z’n allen een heel eind weggezet. Iedereen aan dek is alert en er wordt driftig met allerlei lijnen en stootwillen gewerkt om schade te voorkomen.
Je kunt hier alleen aan de kant komen met een dinghy, wat als gevolg heeft dat er een hevige bedrijvigheid ontstaat op menig boot om deze op te pompen. Wij zijn toch wel erg blij dat we een stevige dinghy hebben met een vaste harde bodem, die we alleen vanaf het dek in het water moeten hijsen. Even later zien we de een na de andere dinghy te water worden gelaten, soms met 4 of 5 personen in een piep klein opblaasbootje stappen, vervolgens hen best doen om droog over te komen. We kijken met veel plezier vanuit de kuip naar alle bedrijvigheid, maar ook de verscheidenheid van de boten met hun bemanning. Dit zijn de leuke momenten! Maar ook wij moeten er aan geloven, met de dinghy naar de kant, havenkantoor bezoeken en even lekker douchen. Het is een erg druk stadje, maar ziet er wel gezellig uit. We wandelen een beetje rond, drinken iets op een terrasje en zien dat we overal fietsen kunnen huren. Dat lijkt ons wel iets voor morgen! De temperatuur is nog steeds rond de 24 graden en het is al rond 22:00 uur.

Donderdag 7 augustus 2014
Al vroeg is er veel drukte aan boord van de anderen boten, de meeste vertrekken vandaag weer. Sommige boten zijn zo ingesloten dat het een hele klus is om er tussenuit te komen. Gelukkig zijn er vele helpende handen, hoewel niet iedereen zo voorzichtig met andermans boot omgaat. Fred heeft weer internet en gaat nog even werken voordat we naar de kant gaan om fietsen te huren. Eenmaal aan de wal, is het nog drukker dan gisteren. We zien ineens een Schotse doedelzakband door de straatjes lopen. We huren twee fietsen, voor € 11,00 per stuk voor een middag en gewapend met een zeer primitief kaartje van het eiland, gaan we op weg. Het eiland is niet heel erg groot, gemakkelijk te doen in een middag. Allereerst moeten we een steile helling nemen, wat zelfs met versnellingen niet mee valt. Hijgend en puffend komen we boven, waar is onze conditie gebleven? Fred leest de kaart en we fietsen over onverharde weggetjes dwars door de velden en de bossen, het is een prachtig eiland. We komen uit op de top van de hoge rotsen van de kust met een diepe afgrond, wat een uitzicht! Hier eten we onze broodjes op, zittend op een groot badlaken. In de verte zien we boten zeilen terwijl de meeuwen over ons hoofd vliegen. Onderweg zien we een vuurtoren, hier heb ik een zwak voor, standbeeld van een voor ons onbekende persoon, allerlei leuke huisjes met tuintje vol met bloemen. Bijna terug bij de haven, fietsen we nog even langs een supermarkt voor de nodige verse boodschappen. Fietsen retour en dan met de dinghy terug naar de boot en uitpuffen. We zijn wederom volledig “ingebouwd”, dat wordt nog wat als we morgen willen vertrekken! We kunnen zelfs de dinghy op dit moment niet aan boord hijsen, dat zullen we morgenochtend moeten doen. We spreken met beide buren af hoe laat we graag willen vertrekken en duiken dan ons bed in.

Vrijdag 8 augustus 2014
Het is alweer bewolkt met af en toe regen, we beginnen er bijna aan te wennen dat het weer in deze contreien zo wisselend kan zijn. We bereiden ons voor op ons vertrek naar Concarneau. Ondanks dat we met de buren afspraken over ons vertrek hebben gemaakt, laat één van de buren tot onze verbazing zijn niet ervaren passagiers alleen aan boord en gaat zelf met de dinghy naar de kant. Langer wachten kunnen we niet, vanwege het getijde en willen nu echt weg. De communicatie verloopt stroef met deze man, maar gelukkig is daar de havenmeester met zijn ribbootje die te hulp schiet. We maken alle lijnen los en Fred manoeuvreert de Pegasus tussen alle boten door naar de havenuitgang. We zeilen met wind in de rug richting Concarneau, lekker zeilen ondanks het weer. Helaas verslechterd het weer en komen er steeds meer wolken, gevolgd door regen en later ook nog eens mist. Niet wat je kunt noemen het ideale weer om in een onbekende haven aan te komen. Voordat we de haven naderen komen we midden in een groep zeilende mega grote catamarans en trimarans terecht, die met een vaart voor en achter ons langs schieten. Buitengaats worden we al opgevangen door een havenmeester in een ribbootje, die ons wijst waar we heen moeten. Het luistert nauw hier, je moet heel goed de boeien volgen vanwege de ondiepte. We leggen de boot aan de langsteiger en vernemen vrijwel meteen van andere zeilers dat de voorspelling voor de komende dagen zeer slecht is. Er wordt veel en harde wind verwacht en voor ons ook nog eens tegen. Bij het havenkantoor wordt deze voorspelling bevestigd. We douchen en eten aan boord. We bellen nog even met familie om hen op de hoogte te brengen.

Zaterdag 9 augustus 2014
Ondanks de voorspelling, valt het weer redelijk mee. Het is droog, weliswaar bewolkt maar met een mager zonnetje is het best te doen. Op een terrasje nemen we een echt Frans ontbijtje. Concarneau is een grote stad, waar een enorme burcht gebouwd die wordt omringd door water en alleen per brug te bereiken is. Binnen die grote dikke muren is een complete mini stad gebouwd, wat tegenwoordig een toeristische attractie is. Heel veel kleine straatjes met voornamelijk kleine eettentjes en souvenirwinkeltjes. We kopen enkele souvenirs voor de kinderen en enkele vrienden. Uiteraard vind ik ook weer een wanstaltig magneetje en koop voor ons zelf een potje echte “Beurre de Caramel”, traditionele lekkernij uit deze omgeving. Er spelen bandjes muziek en zittend op een muurtje kunnen we even uitrusten en genieten van muziek uit de Andes. Terug naar de haven lopen we langs een grote Super Marché en slaan weer wat eten in. Op een groot plein staat rijen tafels, standjes waar je vis kunt kopen, een groot podium waar een koor staat te zingen, het lijkt wel een soort Duits vreetfestijn. Op de boot moeten we eerst proberen het probleem met de boegschroef zien op te lossen. Gisteren, bij aankomst, weigerde één kant het ineens. We moeten er wel op kunnen vertrouwen dat de boegschroef goed werkt! Het probleem is zit hem in het voorste relais, dit blijkt eenvoudig op te lossen te zijn met een fikse klap met een rubberen hamer. Daarna doet hij het weer als vanouds! Het weer is aan het veranderen, nog steeds lekker van temperatuur maar de wind neemt toe. We sjorren alles zo goed mogelijk vast, hangen extra stootwillen tussen onze boot en de kade. De jongens van de haven lopen alle steigers af om maatregelen te nemen voor de komende storm. Er is inmiddels een klein bootje bij ons langszij gekomen en ook hier hangen we extra stootwillen tussen. Gelukkig hebben we genoeg grote en dikke stootwillen, niet zoals sommige boten die het doen met 6 kleine stootwillen bij een boot van 15 meter. Er liggen zoveel boten in de haven, allemaal binnengekomen voor de naderende storm, dat er geen enkele boot meer in of uit kan. Niet echt slim van het havenpersoneel. Nadat we uit eten geweest zijn, belanden we in een leuke Ierse pub met een live band. Er dansen een aantal mensen, verkleed in kleding van de jaren ‘40-’50. Het blijkt dat er in de buurt een bevrijdingsfeest is geweest, waar zij een demonstratie gaven van de dansen uit die tijd. Heerlijk sfeertje. Bij de boot aangekomen controleren we alles nog even en rollen dan ons bed in. Er zijn veel mensen op de andere boten bezig met lijnen e.d, zo ook de mensen van het kleine bootje naast ons, zij blijven zelfs de hele nacht op. Dan neemt de wind nog meer toe en om 5:30 is de wind zo toegenomen dat alles schudt en rammelt, we gaan aan dek om te kijken of we nog iets moeten vastzetten en blijven ook maar op. Windkracht 8 soms uitschieters naar 9. Ondertussen pakken we de zeekaart erbij en kijken wat onze volgende stap gaat worden. Zodra het licht is, gaan we nog even een paar uurtjes slapen.

Zondag 10 augustus 2014
We slapen tot 10:00 uur uit en zien dat er een aantal boten zijn gaan verliggen. Naast onze achterbuurman ligt een boot, die zelfs vertrekt met deze harde wind. Door zijn geklungel maakt hij nog even een leuke kras op de boot van de buurman. Met nauwelijks iets van een excuus verlaat hij de haven. Zal wel een huurboot. De harde wind blijft de hele ochtend aanhouden. We wilden water tanken, maar op de hele steiger is door de storm geen water te krijgen, dit wordt vanmiddag gerepareerd. Om de tijd te doden doen we maar weer enkele klusjes. Deurtje “werkkooi” weer vastgezet, deze was los geschoten. Klein gaatje op het dek gevuld met epoxy en ook meteen één van de steunen aan dek opnieuw bevestigd en de gaten afgedicht met dezelfde epoxy. We hebben gisteren besloten om morgen te vertrekken naar Audierne. We legen onze jerrycans diesel in de tank, kunnen uiteindelijk toch de watertank vullen en zetten de nieuwe WP in het navigatiesysteem. In de loop van deze dag zijn er een aantal boten weggegaan en aangekomen. Nu ligt er een Engelse boot naast ons die morgenochtend ook vroeg wil vertrekken, dat komt dus mooi uit. Achter ons ontstaat een verhitte discussie tussen twee boten doordat een dame haar boot naast onze buurman wil leggen om vervolgens de boot voor één week onbemand achter wil laten. De buurman is het hier niet mee eens, niet alleen vanwege het weer, maar ook omdat hij morgenochtend vroeg wil vertrekken. Zelfs het havenpersoneel moet er aan te pas komen. Ben ik dan naïef om te denken dat men in de zeilwereld meer coulance heeft? Dan keert de rust terug en wij maken ons op voor de nacht.

Maandag 11 augustus 2014
Om 7:00 uur op en Fred gaat nog even de laatste nacht betalen bij het havenkantoor. Het weer is aanzienlijk verbeterd, maar nog niet om naar huis te schrijven. Goed ingepakt maken we ons gereed voor vertrek. De boot naast ons vaart helemaal achteruit de haven uit, maar wij willen liever de boot draaien. Met een beetje hangen en wurgen lukt het ons om de draai te maken, het gaat net! We varen voor de haveningang rondjes om de stootwillen e.d. op te bergen en het zeil te hijsen, voordat we buitengaats gaan, want daar zijn hele hoge golven. Dus waarom onnodig risico lopen als het niet nodig is, veiligheid staat voorop! We zeilen bijna de hele dag, hoge golven, lekker schuin waardoor ik helemaal in mijn element ben! We moeten kruisen tegen de wind en op een gegeven moment doen we toch maar de motor erbij aan. We hebben een beetje zon en het blijft zelfs droog! Wanneer we de kust naderen om de rivier op te varen waar Audierne ligt, moeten we echt goed opletten, want hier liggen overal eilandjes en heel veel rotsblokken. We varen de slingerende rivier op en volgende de boeien van de nauwe vaargeul. Zodra we langs het plaatsje varen zien we de haven die eindigt bij een zeer lage brug. Vlak voor de brug krijgen we een seintje van een zwaaiende havenmeester op de steiger, waar we kunnen aanleggen. Er staat een hele erge sterke stroming en het lukt ons niet om in één keer aan te leggen, waardoor we een rondje moeten draaien. Na drie pogingen landen we dan toch, met een beetje hulp van een Fransman, helemaal aan de laatste steiger vlak voor de brug! Dat wordt nog een kunst om hier weer weg te komen, maar dat zien we dan wel weer! In de loop van de avond komt er nog een Fransman naast ons liggen met een nog oudere bijzondere boot, ook een “klusjes” boot zullen we maar zeggen! Deze haven is zeker één van de goedkoopste die we tot nu toe hebben gehad, maar erg veel faciliteiten zijn er dan ook niet, hoewel we wel lekker kunnen douchen. Er is geen WIFI en fietsen kunnen we alleen elders huren, dat zoeken we morgen wel uit. We wandelen wat rond en drinken een biertje bij het café La Cambuse op een pleintje. Daar hebben we wel WIFI. We eten op de boot en gaan vroeg naar bed omdat we erg moe zijn.

Dit jaar was het plan om richting Normandië en Bretagne te gaan of nog zuidelijker. We wilden in één stuk door van Rotterdam naar Brest zeilen en daarna verder. Maar ook dit jaar verliep alles anders dan we hadden gepland.

“Goed voorbereid is het halve werk”.
Ook dit jaar bereiden we onze vakantie zo goed mogelijk voor.

Controleren van de voorraad eten en drinken, boodschappenlijst maken en boodschappen doen. Tijdens de vakantie willen we niet hoeven sjouwen met zware spullen zoals flessen e.d. We slaan liters frisdrank, water, bier en wijn in. De voorraad blikken, potten en droogvoer, zoals rijst en pasta, worden aangevuld. Naast de, nog af te bakken brood, kopen we voor de eerste periode vers fruit en groente, brood en zuivelproducten.
Handdoeken en kleding (die we niet meteen of vaak nodig hebben) worden vacuüm verpakt in plasticzakken, zodat ze minder ruimte in beslag nemen en zo ook beter beschermd zijn tegen vocht. De rest gaat in plastic stapelbare dozen van Curver.
Eén van de kooien, noemen we de “werkplaats”, deze wordt gebruikt voor opslag van de zeilen, trossen met nieuwe lijnen, buiten kussens etc. In de “logeerkooi” zijn zonneschermen aangebracht, zodat deze ruimte zo koel mogelijk blijft. De zeilpakken, zwemvesten, waterschoenen, duikpakken en overige attributen hangen hier in de kast. In het hangnet gaat de voorraad groente en fruit. Ook de sextant gaat weer mee, misschien lukt het dit jaar wel om een “zonnetje te schieten”.
Alle gewenste en benodigde boeken, kaarten en spelletjes worden aan boord gebracht. Fred heeft de nodige tv series en films gedownload die we onderweg kunnen bekijken.
In de voorafgaande weken van de vakantie maken de volgende overzichten;
– De route die we van plan zijn om te zeilen, waarin we o.a. de volgende gegevens vermelden:
Naam locatie, lichtkarakter, lengte- en breedtegraad, zeemijlen, aanvullende gegevens (zoals b.v. marifoonkanaal, koers en andere bijzonderheden).
– Van uitwijkhavens met hierbij extra gegevens, zoals foto’s van Google en printjes van de betreffende havens.
– Een checklist met handelingen die we, voor vertrek uit de haven, moeten doen en wat onderweg gedaan kan worden. Het zijn namelijk vaak net de kleine dingen die je vergeet, maar deze kunnen wel cruciaal zijn op bepaalde momenten.

Onze wacht delen we als volgt in: 22:00–02:00 uur Caroline, 02:00–06:00 uur Fred, 06:00–10:00 uur Caroline etc. Vier uur per wacht is ons vorige jaar goed bevallen, zo krijg je net iets meer slaap.

Donderdag, 3 juli 2014
De laatste spullen laden we in de bus en vertrekken richting de boot. In Rotterdam aangekomen moeten we enkele keren heen en weer lopen met een karretje om alle spullen naar de boot te brengen. Bij de plaatselijke JUMBO doen we nog enkele kleine boodschapjes. Vervolgens wordt alles netjes opgeborgen op de daarvoor bestemde plekken en ook dit jaar is nauwelijks meer te zien hoeveel we hebben ingeslagen. Een aantal producten worden op een makkelijk bereikbare plaats opgeborgen en de rest gaat onder ons bed. Producten die niet goed tegen vocht kunnen gaan in de kleine ronde (waterdichte) tonnetjes.
We bereiden de boot voor op ons vertrek van morgen, life-lines bevestigen, schoten aan de Genua, etc. Dan is het de tijd om de kaart erbij te pakken en ons voor te bereiden op de 1e fase van onze reis. We bepalen enkele WP (WayPoints), zetten deze in de GPS en werpen nog een laatste blik op onze checklisten. Het plan is om in één ruk naar Brest te zeilen, waar we naar alle waarschijnlijkheid een 3 tot 4 dagen over zullen doen. De rest van de dag relaxen we een beetje.

Vrijdag, 4 juli 2014
De dag van vertrek uit de City Marina te Rotterdam. Vanwege het getij en het feit dat we graag bij daglicht de Maasmond uit willen varen, besluiten we dit jaar om vroeg te vertrekken uit de haven.
Het is een zonnige dag en de wind komt uit het zuiden. Om 9:00 roepen we de Erasmusbrug op met het verzoek om de Binnenhavenbrug om 9:30 uur te openen. De volgende brug, de Erasmusbrug, gaat om 10:00 uur pas open. De tussenliggende tijd konden we benutten we om alle stootwillen en landvasten op te ruimen.
Het is ruim 17 zeemijl tot de Maasmond en rond 12:45 uur varen we op de motor het zeegat uit. Inmiddels is er meer bewolking en hebben we de wind tegen. We hijsen het grootzeil en varen tot 14:00 uur op de motor, daarna alleen op zeil verder. Tussendoor zie ik ineens een zeehond opduiken, altijd leuk om te zien. In de loop van de avond neemt de wind toe en net voor 22:00 uur, wanneer Fred zijn wacht begint, leggen we een 1e rif in het grootzeil en rollen we de Genua een beetje in. De wind is zeer wisselend en varieert met snelheden van 10 – 15 knopen.

Zaterdag, 5 juli 2014
’s nachts neemt de wind, die we toch al tegen hebben, nog meer toe. We verminderen de zeilen nog meer totdat we alleen nog een heel klein fokje hebben en doen de motor er maar weer bij aan. We blijven tegen de hoge golven opbeuken, echt geen lekker gevoel. Tot overmaat gaat het ook nog eens regenen, niet wat je noemt de ideale situatie. Tijdens mijn wacht, van 02:00-06:00 uur, ga ik me steeds beroerder voelen door deze golfslag. Dan gebeurd het onvermijdelijke, IK, die nog nooit van mijn leven zeeziek is geworden, moet er aan geloven. Eerst zie ik gewoon een beetje witjes en ben misselijk, maar algauw zie ik er (volgens Fred) gewoon echt groen uit en moet overgeven. Fred neemt mijn wacht over en ik ga beneden in de salon liggen. Zodra het beter gaat, neem ik het weer even van Fred over en zo doen we om en om “hazenslaapjes”. Rond 9:00 uur neemt de wind nog meer toe, hebben we veel regen en vlagen wind (tegen) met snelheden tot wel 35 knopen (windkracht 8).
Rond 23:30 uur passeren we Calais. We horen een soort van gebonk en kunnen niet zo gauw achterhalen waar het vandaan komt. We controleren of we water maken, dat is gelukkig niet het geval. De harde wind tegen, hoge golven en regen maakt dat het veel te gevaarlijk is om naar de punt van de boot te gaan om te kijken of daar het gebonk vandaan komt.

Zondag 6 juli 2014
Ik zie in de ochtend een 2e zeehond. Er is weer veel regen en de windkracht is 5. Na verloop van tijd veranderd de wind ten gunste van ons en doen we de motor uit en gaan op zeil verder. Ik voel me al wat beter en neem zoveel mogelijk het roer over van Fred zodat hij ook even bij kan komen. In de loop van de dag krijgen we iets meer zon. Fred kan nu naar de punt om te kijken waar het gebonk vandaan komt. Tot onze schrik ontdekken we dat het anker, welke op de punt ligt, losgeschoten is. Door de hoge golven en tegen de wind in opboksen zijn de borglijnen van het anker geknapt en is het anker tegen de zijkant van de boot gaan slaan. Fred maakt een aantal foto’s en samen zien we dat er een grote, vrij diepe groef is ontstaan. We zijn op weg naar Brest, maar het lijkt ons, gezien de situatie, nu niet verstandig dat we door varen. We besluiten uit te wijken naar de haven van Dieppe om daar de schade beter op te nemen en te laten repareren. Het is inmiddels al 16:30 uur en zo is er nog voldoende tijd om bij licht aan te komen in Dieppe.
Rond 20:00 uur arriveren we in de haven van Dieppe en een uiterst vriendelijke havenmeester begeleid ons naar een rustige plek. Hij geeft ons direct een naam en adres van een werf die ons kan helpen met de schade. Hij geeft het alvast aan ze door, zodat we elkaar morgen kunnen treffen. We zijn bekaf, nat van de regen en balen van de schade, zo vroeg al in onze vakantie. We gaan douchen en drinken nog ergens een kopje koffie. Op de boot rollen ons dan lekker op onder een dekbed in de salon, waar we een aflevering van de serie Penoza kijken en rollen daarna moe in bed.

Maandag 7 juli 2014
We worden even wakker om 7:00 uur maar vallen meteen weer in slaap en worden uiteindelijk pas om 10:30 uur weer wakker. Het weer is een beetje opgeklaard. Na ons ontbijt maken we nog meer foto’s van de schade en belt Fred de verzekering. In overleg wordt nu bepaald wat we moeten doen. We gaan naar de havenmeester en vervolgens op zoek naar het bedrijf welke hij ons aangeraden heeft. Na een kleine wandeling komen we bij het bedrijf Chantier Cap Fagnet en ontmoeten JeanJacques. Na overleg in een mengelmoes van Frans en Engels, begrijpen we dat er straks 2 mensen zullen komen kijken. Onderweg naar de boot kopen we iets lekkers om ons iets op te fleuren. Hier zaten we natuurlijk niet op te wachten zo aan het begin van de vakantie! De schade wordt bekeken door Sandrine en Florian, ze zullen een offerte en een tijdsplanning opmaken en hier vanmiddag nog op terug komen. Fred besluit om de stad in te gaan en op zoek naar een Sim-Only Internetkaartje voor zijn mobiel. Ik ruim ondertussen de boot een beetje op, hang alles wat nat is geworden buiten te drogen, was het zout van de ruiten en schrijf mijn blog bij.
Fred heeft geen geluk, kon geen kaartje kopen. In de middag relaxen we een beetje en doen een paar kleine klusjes. De stok van onze noodbaken is van glasvezel en elke keer wanneer je deze aanraakt krijg je jeuk, daarom voorzie ik deze van wittape. We zitten rusten in de kuip te lezen wanneer er een Hollandse boot “Loxi” probeert in te parkeren naast ons. Ze komen met een rot vaart aan en rammen nog net even ons hekwerkje aan de zijkant! Gelukkig is onze boot voorzien van een stevige rand en daardoor ontstond er nauwelijks schade, maar toch. De eigenaar van de boot reageert erg nonchalant en zegt slecht sorry, niet netjes dus. Het zal wel een huurbootje zijn, dan schijn je er niet zuinig mee om te hoeven springen! Wat een sukkels! We borrelen bij een restaurant direct aan de kade, De piraat. Lekkere escargots eten, flesje wijn erbij frietjes, helemaal goed. Thuis kijken we nog een aflevering van de Nederlandse serie Penoza en duiken dan ons bed in.

Dinsdag 8 juli 2014
We staan vroeg op, douchen en halen lekker verse broodjes. Het weer is ook een beetje opgeklaard. Sandrine van de werf belt en stuurt per mail de offerte van € 2.631,87 door per mail. Fred stuurt deze meteen door naar de verzekering voor goedkeurring. Gelukkig gaat deze direct akkoord. Even later komt Sandrine zelf ook langs met haar hond “Storm” en kunnen er verdere afspraken gemaakt worden met de werf. De boot kan morgen, woensdag, al het water uit en de reparatie zal, afhankelijk van het weer, ongeveer 3 dagen gaan duren.
Tijd om onze tijd nuttig te besteden met klusjes doen. Het lampje van het voorlicht is stuk, dus gaan we op zoek naar een nieuw lampje. We huren fietsen, want de dichtstbijzijnde watersportzaak is niet echt in de buurt. Bij de plaatselijke VVV vragen we de weg en krijgen een zeer vaag kaartje mee. Na enkele keren verkeerd gereden te zijn, komen we uiteindelijk bij een piep klein watersportzaakje aan, die slechts spullen heeft voor kleinere boten en vissersboten. Zelfs geen nieuw voorlicht van formaat is er te krijgen. Wel vonden we een kleinere handzamere lier. Maar goed, nog steeds op zoek naar een vervangend lampje, komen we uiteindelijk terecht bij een industrieterrein waar een autosloopbedrijf zit, genaamd Abraham. Hier mochten we gewoon tussen de autowrakken scharrelen om te kijken of er iets voor onze gading bij zit. Heel apart! Helaas vonden we niets, maar na wat overleg aan één van de medewerkers, komt hij toch met een oplossing. Dit mochten we gratis meenemen, want ze vonden het toch wel bijzonder dat wij me dit nodig hadden voor onze zeilboot. We doneren een klein bedragje voor de moeite en fietsen terug naar de haven, alwaar we op een terrasje onze dorst lessen met een super groot biertje. Op de boot aangekomen repareren we het voorlicht zo goed mogelijk. Afwachten of het zo voldoende is. De dag is weer teneinde, we eten op de boot en kijken de laatste afleveringen van Penoza.

Woensdag 9 juli 2014
We staan vroeg op, want de afspraak is dat we 2 uur voor hoog water bij de werf zullen zijn. Er staat een harde wind en het ziet er erg grauw uit. We moeten de draaibrug Colbert door die rond 8:30 uur open gaat. Voor de werf draaien we rondjes totdat Sandrine van de werf ons met gebaren aangeeft dat we richting de kant kunnen varen. Er is een hele schuine helling die we op moeten en op de kant staat een tractor met een oplegger. Fred en ik kijken elkaar aan met een blik van, zal dat wel goed gaan?? We proberen zoveel mogelijk te filmen en te fotograferen. Zeer behendig wordt de oplegger bediend door Florian op aanwijzingen van Sandrine en JeanJacques. Gelukkig gaat alles goed. Boven aan de helling blijkt dat we ook nog eens de halve straat door moeten om naar een plek vervoerd te worden waar de boot gerepareerd gaat worden. Doodeng, gezien er allerlei elektriciteitsmasten, auto e.d. gewoon aan de kant van de weg staan. Onze complimenten voor de mensen van de werf, vakkundig en met grote zorg om onze mooi antifouling laag niet te beschadigen, wordt de Pegasus op stutten gezet. Er wordt een ladder tegen de boot gezet, zodat we er weer in kunnen. Bij de plaatselijke bakker halen we broodjes en delen deze uit. Er wordt overlegd over de verdere planningen en waar we overdag naar het toilet kunnen.
Helaas gaat het bedrijf s avonds dicht en kunnen we alleen nog maar elders naar een toilet, een ouderwetse voetstapjes wc. Er wordt verteld dat Jack de hond, die overdag aangelijnd in de werkplaats ligt, de waakhond is. Maar dat hij s nachts los rond loopt om het terrein te bewaken. De eerste 2 nachten durven we echt niet naar beneden via onze ladder en gaan op de emmer. Jack is een hele grote hond, zoiets als de Hound of the Baskersvilles, die blaffend rond rent bij ieder geluidje. Overdag is na verloop van tijd aaibaar, en ook na 2 nachten herkent hij ons.
Uiteindelijk blijkt het een hele lieve grote lobbes te zijn en het heel erg leuk vind om aandacht te krijgen. De komende dagen zullen de mensen van de werf bezig zijn met het uitvrezen, en opnieuw opvullen met glasvezel en plamuur. Omdat het weer niet mee werkt hebben ze een warmtekanon bij de hand. We kopen bij een klein supermarktje eten en brengen onze tijd verder lezend door.

Donderdag 10 juli 2014
De eerste nacht is altijd even wennen, zo hoog, waardoor de boot best veel wind vangt en trilt en schut op de stutten. Fred heeft de code van Wifi gekregen en is aan het werk, dat moet ten slotte ook gebeuren. Onderkant van de boot afgesponst en alle waterpokken verwijderd. Dit gaat heel gemakkelijk met een spons omdat we een speciale antifouling hebben van International Paint, waar zich geen pokken op hechten. We plaatsen 2 nieuwe anodes en repareren een lampje in de natte cel. We kunnen verder weinig doen, want het weer is weer slechter en het komt af en toe met bakken de lucht uit.
Toch maar weer het kacheltje te voorschijn gehaald om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. De punt van de boot is helemaal afgedekt tegen de regen en de wind, zodat er verder aan gewerkt kan worden.

Vrijdag 11 juli 2014
Het blijft slecht weer, koud, regen en zwaar bewolkt. Omdat we al een paar dagen niet gedoucht hebben, besluiten we het plaatselijke zwembad met sauna op te zoeken. Even lekker een beetje relaxen, toch een beetje vakantie gevoel. Dat doet ons goed, schoon en voldaan lopen we langs een kasteeltje terug naar de werf. Onderweg genieten we op een overdekt terrasje nog even van een kopje koffie met een Crêpe (Frans pannenkoekje) met Nutella. Op de boot gekomen spuit ik wederom een beetje Captain Tolly tussen het raam en de boot, in de hoop dat dit de kleine lekkage die we hebben een beetje tegen zal houden. Vandaag eten we soep, stokbrood met allerlei lekkere Franse kaasjes en paté.

Zaterdag 12 juli 2014
We slapen uit en worden van de geluiden beneden wakker. Het weer lijkt iets op te knappen, het is wat warmer. Op de gehuurde fietsen rijden we richting centrum, eten een lekker broodje Kebab, kopen een paar boekjes in een heel klein boekwinkeltje en doen boodschapjes. Inmiddels is het prachtig weer geworden en kunnen we eindelijk onze spijkerbroeken verwisselen voor een korte broek! We ruimen de boot wat op en maken een beetje schoon. De rest van de dag doen we rustig aan. Het is erg stil op de werf, vandaag nog niemand gezien.

Zondag 13 juli 2014
Alweer regen vannacht en donkere wolken tot ruim in de middag. Er staat voor ons alweer een klus op de agenda, het aanleggen van de stuurautomaat-rudder in de bakkist. Eerst alles uit de bakkist halen, rudder plaatsen, elektra aansluiten, testen (voor zover dit gaat) en alles weer inruimen. Nu maar hopen dat hij het gaat doen als we in het water liggen! Afwachten maar. In de middag brengen we de gehuurde fietsen weer terug en doen boodschapjes voor het eten. Spelen wat met Jack de hond, die we inmiddels omgedoopt hebben naar GVR (Grote Vriendelijke Reus), omdat hij zo blij is wanneer hij ons ziet. Wanneer hij rechtop staat kan hij zijn voorpoten op je schouders leggen. Vandaag wederom niemand gezien van de werf, we wachten maar weer af.

Maandag 14 juli 2014

Doordat het weer niet echt meewerkt, duurt het allemaal veel langer dan gepland is. De lagen moeten goed kunnen drogen en uitharden. Vanmorgen zijn ze vroeg begonnen met de afwerking van de toplagen verf. De verwachting nu is dat we dinsdag het water weer in kunnen.
Fred gaat weer wat werken en ik schrijf het blog bij. In de middag doen we nog een poging om een Sim-only kaartje te bemachtigen, hiervoor huren we voor een uurtje een fiets en rijden naar een groot winkelcentrum aan de buitenkant van Dieppe. Hiervoor moeten we wel tegen een hele steile helling oprijden, zucht, waar is onze conditie gebleven? Het weer is lekker. Onderweg wijst een hele vriendelijke, goed Engels sprekende dame ons de weg. Zij weet wel een verkorte route……….en dat hebben we geweten! Eerst een hele steile boshelling op, fietsen gaat dus niet, vervolgens belanden we midden in het bos. Uiteindelijk komen we dan toch bij het winkelcentrum uit. We kopen een Sim-Only kaartje voor onze beider telefoons en fietsen terug. De rest van de dag bereiden we ons voor op ons vertrek van morgen. De boot ziet er weer helemaal top uit, alsof er niets gebeurd is. Omdat we uitermate tevreden zijn met, niet alleen het werk wat de mensen van de werf hebben gedaan, maar ook hun vriendelijkheid en gastvrijheid, hebben we een klein bedankje in elkaar geflanst. We schreven een bedankje in ons beste Frans (met behulp van (Google vertaler) voor Sandrine, Florian en JeanJacques. Samen met een echte kruik Hollandse (Elburgse) bitter (die we nog aan boord hadden) en een sleutelhanger van Hollandse klompjes, zullen we die morgen aan hen geven voor ons vertrek.
Voor de vakantie hebben we een actiecam gekocht en Fred monteert deze op het frame van de achterkant van de boot. Kunnen we morgen actie filmpjes maken! In de avond bereiden we ons voor op morgen. We pakken de kaart erbij en besluiten naar Cherbourg te zeilen. WPs worden bepaald en in het systeem gezet, getijde en stroom bepaald etc. Op tijd naar bed.

Dinsdag 15 juli 2014
Als bedankje geven we een six-pack heinekenbier aan de mensen van Meca Offshore, waar we gebruik mochten maken van het toilet. We betalen de rekening, die iets hoger was uitgevallen i.v.m. de extra kosten voor het warmtekanon e.d. Bedanken Sandrine en de anderen en overhandigen ons presentje, wat in goede aarde viel. Bij hoog water gaan we het water in, maar dat is pas om 11:00 uur. Voor die tijd wordt de Pegasus, met de zelfde voorzichtigheid op de trailer gezet en terug vervoerd over de straat naar de helling. Blijft toch wel spannend! Af en toe kijken Fred en ik elkaar aan, gaat het wel goed? Stel je voor dat hij omvalt……………..
Maar het gaat goed! Voordat we aan boord gaan nemen we afscheid van de mensen van de werf. We kunnen niets anders zeggen dat we heel erg tevreden zijn met het resultaat!
Aan boord gekomen gaat de boot het water in en varen we rondjes voor de draaibrug Colbert totdat deze, om 12:30 uur, open gaat. Het weer is redelijk, een klein beetje regen, helaas niet al te warm. Goed ingepakt varen we even later het zeegat uit van Dieppe. We hebben meer dan een week “verloren” door deze schade, maar gelukkig is de boot weer heel. Eindelijk weer zeilen! Prachtige zee en we genieten weer volop. Het wordt zelfs even zonnig, helaas neemt de wind af en zetten we de motor er weer bij aan. We genieten van een hele mooie zonsondergang, dit hebben we gemist! De wachttijden hebben we aangepast, doordat ik zeeziek ben geweest, nu neem ik de wacht van 02:00 – 06:00 uur. Dat blijkt veel beter te bevallen. We zeilen de nacht door totdat er teveel stroming en ook nog eens de wind tegen hebben.

Woensdag 16 juli 2014
In de ochtend proberen we de stuurautomaat uit, het is gelukt, alles werkt naar behoren! Zo, dat scheelt enorm. Nu kunnen we vaker onze rust even pakken. De hele dag is het prachtig weer en we zijn weer helemaal in ons element. Dit is waarvoor we op zee willen zeilen.
Ongeveer 5 mijl voor Cherbourg zien we een grote tweemaster in de buurt zeilen. Ineens verdwijnt deze in een mistwolk die plotseling komt opzetten. Als ik iets niet leuk vindt, dan is het mist en zeker niet op het moment dat we een haven naderen! Niets meer fysiek te zien, we varen nu uitsluitend op gehoor en de aisnavigatie op de pc. Na 45 minuten trekt het genoeg op om de haven te zien en kunnen we veilig binnen varen. Vlak voordat we bij de havenmond zijn, zie ik nog even een zogenaamde Sunfish zwemmen. Blijft apart hoor, één vin boven water. In de haven leggen we aan de steiger Q, langzij. Van de havenmeester krijgen we de code van Wifi en we zien dat er een wasserette is. Niet overbodig, nu we zoveel natte kleding hebben. We nemen een lekkere warme douche, wat kun je dat dan weer waarderen! Ook besluiten we op uit eten te gaan bij een restaurantje waar we 2 jaar eerder met Jaap en Jolanda hebben gegeten. Ditmaal valt het een beetje tegen. Redelijk een beetje moe lopen we terug naar de boot en rollen ons bed in.

Donderdag 17 juli 2014
Omdat de Sim-Only kaartjes van Orange niet werken moeten we de stad in op zoek naar een telecomwinkel. Van Orange. In moeilijk Frans en Engels komen we er achter dat de dame in Dieppe ons een verkeerd kaartje heeft verkocht, eentje voor een tablet en niet voor een mobiel. In eerste instantie wilde de medewerker in deze winkel het niet om ruilen omdat ze niets met de winkel in Dieppe te maken hebben (allebei van Orange)!! Na ruim anderhalf uur stappen we dan toch de winkel uit met 2 nieuwe kaartjes en ook nog eens korting! Zucht.
Terug op de boot vervangen we de oliefilters, repareren we het rooster in de natte cel (was ik doorheen gezakt), pompen de diesel weg onder de motor en voorzien we de wegneembare stag van tape zodat het zeil minder beschadig wordt. Ook gaan we naar de wasserette en draaien een wasje. Het regent alweer!
We bekijken de kaart en halen het weerbericht binnen om te bepalen wat onze volgende stap zal zijn. De voorspellingen zijn niet echt om naar huis te schrijven, veel regen en ook nog eens onweer. Toch besluiten we morgen verder te gaan.

Vrijdag 18 juli 2014
Vanmiddag zullen we vertrekken. Omdat we alweer allerlei rare meldingen op onze mobiel krijgen dat het netwerk niet herkend wordt en dat we door ons tegoed zouden zijn, gaat Fred gaat nogmaals terug naar de Orange winkel. Ondertussen ruim ik de boel een beetje op en maak de boot klaar voor vertrek. Bij terugkomst van Fred lunchen we en halen nogmaals het weer binnen. Voordat we weg gaan tanken we nog even diesel, dit neemt helaas meer tijd in beslag dan we dachten. Er waren 2 boten voor ons, waarvan één motorboot die blijkbaar een super grote tank heeft! We haven uiteindelijk rond 14:30 uur de haven uit met stralend weer. Helaas is de wind ons wederom niet gezind, dus wordt het alweer motoren. Ter hoogte van Alderney (Kanaaleilanden) krijgen we gelukkig de stroom mee. Omdat we zo dicht langs de kust varen bellen we even met de zus van Fred. Rond 21:30 uur gooi ik mijn traditionele “Message in a Bottle” overboord. Dit wordt alweer mijn 3e fles, ben benieuwd of deze ooit gevonden zal worden! Het grootste deel van de nacht varen we op zeil met de motor bij.

Zaterdag 19 juli 2014
Wanneer ik de wacht van Fred overneem om 02:00 uur, is in al in de verte onweer te zien. De nacht is donker en lichtflitsen tekenen zich af aan de horizon. Bijzonder indrukwekkend moet ik zeggen en gelukkig nog mijlen ver weg. Dan neemt rond 04:00 uur ineens de wind snel toe, worden de golven steeds hoger en nadert het onweer. Tijd om Fred uit zijn bed te halen om de zeilen aan te passen en natuurlijk ook een beetje uit eigen belang omdat ik niet heel erg gek ben op onweer. Zolang het ver weg is, prima, maar nu het zo dichtbij komt begin ik me toch wel ongemakkelijk te voelen. Fred is de rust zelf. Na het onweer kunnen we weer een poosje op zeil zeilen totdat in de ochtend de wind weer gaat liggen.
Rond 10:00 uur landt er opeens een heel klein doodmoe musje op het dek. Hij hopt heen en weer op het dek op zoek naar een veilig en rustig plekje, welke hij vindt onder onze dinghy, die onderste boven op het voordek ligt. Helaas is zijn rust van korte duur doordat ik hem moet verstoren omdat één van de schoten van de fok vastgelopen is onder de punt van de dinghy. De rest van de dag is het lekker zonnig, helaas niet al teveel wind, maar we zeilen wel! Lekker met onze snuit in de zon genieten we weer volop. Na Cap Le Havre zien we ineens een hele groep kleine dolfijnen. Aan het einde van de middag betrekt de lucht weer en hebben we af en toe een regenbui.

Zondag 20 juli 2014
Het is een relaxte nacht en ik laat Fred zolang mogelijk slapen. We hebben afgesproken dat wanneer we Raz de Sein naderen, we allebei aan dek zullen zijn. Hier is sprake van een vernauwing in een gebied met veel rotsen. Nu is het ook nog eens een stikdonkere nacht en sprake van een sterke stroming. Goed opletten dus. Alles gaat goed en we varen verder richting Loctudy. Hier arriveren we om 16:00 uur. Bij aankomst maken we een foute inschatting. Doordat er veel wind staat lijkt het ons plezieriger om binnen in de haven te liggen en niet langs de grote aankomststeiger. Maar juist door deze wind wordt het aanleggen bemoeilijkt en worden we bijna de steiger opgeblazen! Na ons zien we nog vele andere boten dezelfde fout maken. Achteraf blijkt dat het ook nog eens niet de meest gemakkelijke plek te zijn om van te vertrekken met deze wind. Maar goed, al doende leert men! We ontdekken dat het middelste houten plankje van de preekstoel verdwenen is, waarschijnlijk tijdens de storm losgeslagen en overboord gevallen. Weer een leuk klusje erbij! Bij het havenkantoor kunnen we gebruik maken van gratis fietsen. Vandaag heb ik, tijdens het op en afstappen van de bank, mijn knie verdraait, wat me veel pijn oplevert. Met een ingezwachtelde knie fietsen we naar het dorpje. Nu is Loctudy een leuk dorpje, maar er is niet veel te verkrijgen bij de kleine supermarkt op een zondag. Het wordt dus een diepvries pizza, die we wegspoelen met een flesje wijn.

Maandag 21 juli 2014
We hebben lekker uitgeslapen en besluiten nog een dag in Loctudy te blijven. Met de gratis fietsen verkennen we het dorpje een beetje en ontdekken een hele grote Super Marché, alwaar we vers voedsel inslaan. Vandaag staan er lekkere grote garnalen als vooraf je op het menu en daarna biefstuk met stokbrood en gemengde salade. Een echt vakantiemaal!
Nu de preekstoel stuk is en ook dat het eerder gerepareerde voorlicht niet goed te werken, besluit Fred om op zoek te gaan naar hout en een nieuwe lamp. Ondertussen kan ik mijn knie een beetje laten rusten en schrijf ik het blog bij. Ook repareer ik één van de landvasten, die doorgesleten en gerafeld is. Hiervoor gebruik ik ons nieuwe duikmes, welke we gekocht hebben bij kleine dumpshop in Katwijk aan Zee. Fred komt terug met een nieuw voorlicht welke we meteen maar aansluiten en bevestigen. Tijdens deze reparatie snij ik me in mij voet aan de voetreling die ook tijdens de storm beschadig is en in een mum van tijd zit alles onder het bloed. Het blijkt qua wond wel mee te vallen alleen de plek is erg vervelend, onder mijn teen. We maken de wond schoon en voorzien deze van een grote pleister. Het voor licht werkt, maar geeft onvoldoende fel licht. We zullen dus een sterkere lamp moeten kopen hiervoor. Fred gaat weer een poosje aan de slag met zijn werk en krijgt de nodige telefoontjes. In de middag bepalen we de route voor morgen, halen het weerbericht binnen en maken eten klaar, waarbij ik me ook nog eens in mijn vingers snij. We hebben namelijk in die dumpshop ook hele goede messen gekocht. Opletten dus! Eten en naar bed.

Dinsdag 22 juli 2014
Vandaag vertrekken we richting La Rochelle, wat ongeveer 160 zeemijlen varen is. Rond 10:00 uur vertrekken we. Bovenverwachting gaat alles goed tijdens ons vertrek uit deze haven. We zetten de grote gennaker van de “Green Miles” erbij op. Wat een prachtig gezicht is dit toch! Het is zonnig en we hebben een zeer gunstige wind van opzij en later van achteren. Op het einde van de dag zetten we de windvaan op de automaat met de Genua. Tijdens de avond wordt de zee wat onrustiger. We varen ruim uit de kust en hebben alle ruimte. We zien weinig andere boten en hebben allebei een hele rustige wacht. In de nacht wordt ik gewekt door Fred en help hem met de zeilen bijstellen. Prachtige heldere nacht met duizenden fonkelende sterren aan de hemel. Dit is genieten, de stilte en dit uitzicht! De stuurautomaat werkt perfect, hier hebben we wel heel veel baat bij. Zo krijgen we toch veel meer rust en houden energie over!

Woensdag 23 juli 2014
Tot in de middag varen we op zeil en dan valt de wind weg en doen we de motor weer aan. We ruiken een sterke diesellucht, waardoor we de motor voor ongeveer 30 min uitzetten. We hebben tenslotte toch alle tijd. Daarna hebben we geen problemen meer. Vlak voor de grote plaats La Rochelle besluiten we om voor anker te gaan bij één van de eilanden, Ile de Re. Hier zijn 3 plekken waar we kunnen ankeren, de laatste plek bij het plaatsje La Flotte, blijkt het beste te zijn ten aanzien van de wind. Mooie plek, maar we zullen wel goed moeten opletten met ankeren. Het hoogte verschil tussen eb en vloed verschilt soms zo’n 9 meter in deze gebieden. We ankeren en zodra we vastliggen, peilen we 3 punten om in de gaten te kunnen houden of we verlijeren (verschuiven). Tijdens het ankeren blijkt dat de bediening van het anker het weer niet doet. Vorig jaar hadden we hier ook al problemen mee en hebben de bediening van het anker voorzien van, wat wij dachten, een waterdichte behuizing. Niet dus! Fred maakt hem los en met dikke handschoenen aan laat hij het anker met de hand zakken! Jammer genoeg weer een klusje erbij! We liggen hier goed, niet te druk en ver genoeg van de kant voor voldoende privacy. We blijven hier tot zaterdag, varen dan door naar de stad La Rochelle, waar we een stel goede vrienden (Jaap & Jolanda) zullen oppikken. Zij zeilen een kleine week met ons mee. Rustige nacht, even bijkomen en mijn knie laten rusten, die nog steeds dik en pijnlijk is.

Donderdag 24 juli 2014
Eindelijk is het weer wat beter, dat mag ook wel na al die regen die we hebben gehad. Ik voorzie de ankerbol van nieuwe touwtjes, leg ons dekbed even in de zon te luchten en Fred voorziet de ankerbediening van een kroonsteentje. Een tijdelijke oplossing totdat we een betere hebben gevonden. Lekker naakt en lui zitten we in de kuip te lezen (ieder met een eigen e-book). Fred doet af en toe iets aan zijn werk. Wat een leven! We krijgen in ieder geval al wat meer kleur op ons lijf, nemen af en toe een duik in het water om ons af te spoelen en wassen onze haren. In de loop van de middag worden we ineens omringd door allerlei lesbootjes! Je kunt beter zeggen dat het krioelde van de bootjes. Blijkt deze plek toch niet zo rustig te zijn als we dachten. Hoewel er een enorm stuk open water is, zitten ze toch boven op onze lip en blijkbaar gebruiken ze onze boot als richtpunt. Er is zelfs een kleine catamaran die het presteert om tegen ons aan te knallen. Gelukkig lag onze dinghy in het water en ving deze de klap op. Het resulteert wel in wat gefoeterd over en weer naar de begeleiding die rond vaart in een motorbootje. Ondanks dat is het toch wel leuk om naar die bootjes te kijken. In de middag genieten we van een overheerlijke tonijn (uit blik) salade met afbakstokbroodjes en een over heerlijk glaasje wijn. De temperatuur heeft de 28 graden bereikt en dit geeft ons toch wel echt een vakantie gevoel. Het heeft weliswaar even geduurd, maar we nu kunnen we er volop van genieten. We brengen de familie en vrienden via whatsapp en sms-jes weer even op de hoogte. Na het eten, wanneer we uitgerust, bruin verbrand en voldaan in bed liggen, kan ik niet slapen van het geluid van rammelende lijnen. Ik besluit om maar oordopjes in te doen. Fred heeft nooit ergens last van, maar ik heb nu eenmaal een uitgesproken gehoor.

Vrijdag 25 juli 2014
Vandaag gaan we met de dinghy naar de kant en het plaatsje La Flotte bezoeken. Omdat het de eerste keer is dat we de buitenboordmotor gebruiken na de winter, zijn we benieuwd of alles goed gaat. Benzine en olie bijvullen en starten maar! Hij loopt als een trein, geen probleem dus. We nemen de waterdichte rugzak (die we ook bij de dumpshop gekocht hebben), handmarifoon en extra jerrycan met benzine mee. We hebben de oude houten peddels van de oude boot van mijn vader bij ons. Stukje jeugdsentiment voor mij. Stom van ons, maar we hebben niet echt goed op het getij gelet, waardoor we niet zoveel tijd hebben aan land. Vlak voor de kust leggen we onze boot bij een ander boot aan een mooring vast. Het water is inmiddels tot daar gezakt, waardoor we een groot stuk te voet door de grijze modderen moeten afleggen. Ook raken we nog eens aan de praat met een Duits echtpaar die hier op vakantie zijn en vol bewonderen over het feit dat we helemaal vanuit Nederland hierheen zijn komen zeilen! We bereiken het trappetje en zitten onder grijze modder die we gelukkig snel kunnen afspoelen bij de plaatselijke visafslag. Omdat we redelijk snel terug moeten zijn bij de dinghy vanwege het opkomende water, gaan we alleen op zoek naar een supermarkt om boodschappen te doen. Onderweg koop ik nog wel even een koelkastmagneet, een verzameltik van mij. Hoe lelijker, hoe leuker! Om weer bij de dinghy te komen waad ik mij door het water wat tot bijna kruis hoogte komt. Ik maak de dinghy los en loop terug naar Fred die op mij wacht met de boodschappen. Terug op de boot spoelen we ons af op het dek en installeren ons weer in de kuip met onze e-books! In de middag vullen we de olie bij van de keerkoppeling, halen de dinghy uit het water, passen de graden aan van de “rudder” en lezen, lezen en lezen. Daar hebben we ten slotte vakantie voor! De lesbootjes zijn ook weer in beeld, ze zeilen gevaarlijk dicht langs onze windvaan. We zwaaien naar de begeleider in het motorbootje en roepen dat ze wat afstand moeten houden van onze boot. Dit heeft niet heel veel effect, waardoor we maar zelf actie ondernemen door één van de grote bolle fenders aan een lange lijn achter de boot te hangen. En dan is er rust………… tijd voor een wijntje, iets lekkers erbij en weer verder lezen. Aan het einde van de dag kijken we samen hel gelukkig naar een prachtige zonsondergang.

Zaterdag 26 juli 2014
Het is een mooie zonnige ochtend wanneer we op de motor naar La Rochelle varen, waar we Jaap & Jolanda zullen treffen. Twee jaar geleden zijn zij met ons meegezeild naar de Kanaaleilanden. Nu hebben ze twee weken vakantie, waarvan ze er een kleine week met ons meezeilen. Al gauw voelen ze zich weer thuis op onze boot en hebben we het zelfde gevoel als twee jaar geleden. Voordat we La Rochelle naderen, gaan we onder een hele lange en 30 meter hoge brug door. Bijzonder indrukwekkend bouwwerk en zeker vanaf de kant van het water gezien. Ik probeer een filmpje te maken wanneer we er precies onder doorgaan. Bij de haven aangekomen moeten we ons eerst melden bij de wachtsteiger, alwaar we te horen krijgen waar we uiteindelijk kunnen liggen. De dame in het hokje verwijst ons, via een plattegrondje, naar een moeilijk te bereiken box. Allereerst gaan we even diesel tanken, dan hebben we dat maar alvast gehad. Aangezien we maar één nachtje blijven en er genoeg andere lege plekken zijn die heel dichtbij de Capitainerie en dus de douches etc, zijn we eigenwijs en leggen daar aan. Geen haan die er naar kraait verder. We sms-en Jaap & Jolanda dat we gearriveerd zijn en dan blijkt dat zij net van de havenmeester vernomen hebben in welke box we officieel liggen. Kortom enige verwarring, maar na 10 minuten ontmoeten we ze dan eindelijk. Super leuk om ze weer te zien! De temperatuur is inmiddels gestegen naar de 30 graden en we lesten eerst onze dorst alvorens we tot verdere actie overgaan, zoals boodschappen doen e.d. Van Jaap en Jolanda krijgen we ieder een fles met onze favoriete drank. Nogmaals dank hiervoor! Jolanda ontdekt dat ze haar fototoestel kwijt is en haalt vervolgens hun hele bagage overhoop. Zowel Jaap als Jolanda controleren de auto ook nog eens, maar helaas niet meer terug te vinden. Dit is natuurlijk vreselijk balen. Uiteindelijk geven ze het op en gaan Jolanda en ik samen boodschappen doen, Jaap gaat op zoek naar een gedetailleerde kaart van dit gebied bij de Chandler en Fred gaat nog wat aan zijn werk doen. Bij terugkomst overleggen we waar we de komende paar dagen heen zullen gaan. Het is al aan de late kant wanneer we ons zelf even gaan op frissen om vervolgens uit eten te gaan. Voor het eerst van mijn leven eten Fred en ik Dorade vis, die we allebei erg lekker vinden. Maar goed ook, want deze vis zullen we in de toekomst wellicht vaker eten en hopelijk ook zelf vangen. Jaap, onze echte Hollander, die altijd meer van de Hollandse pot is, kiest tot onze grote verbazing voor een “Fruits de Mer”. Zelfs Jolanda zit hem verbaasd aan te kijken. Lekker eten, goede temperatuur, de nodige wijn en aangename gezelschap van goede vrienden, wat wil een mens nog meer! Terug bij de boot installeren Jaap en Jolanda zich en drinken we nog een glaasje en genieten van de warme zwoele avond. Halverwege de nacht worden we opgeschrikt door loeiende sirenes en harde knallen. Vanuit de kuip zien we zwarte rook wolken en hoge vlammen van vuur aan de horizon. Het blijkt de chandlet te zijn waar Jaap de zeekaart heeft gekocht. Het is echt een gigantische brand en de brandweer kan blijkbaar weinig anders doen dan zorgen dat er niet nog meer panden verloren gaan. Het blijft nog uren branden! Wij rollen op een gegeven moment maar ons bedje in, want morgen gaan we op tijd weg.

Zondag 27 juli 2014
Om 9:00 uur, met gunstig tijd, de haven uit richting Ile de Oléron. Het plan was om dit eiland rond te zeilen, maar sufferds die we zijn, ontdekken we dat er halverwege een brug is die maar 13 meter hoog is. Onze mast is alleen al 15 meter, dus dat gaat het niet worden. We keren om en zeilen richting een ander eiland. Genoeg eilanden in de omgeving en waar het tenslotte om gaat is dat we lekker aan het zeilen zijn! Helaas valt het weer toch een beetje tegen, minder warm dan gisteren en de wind komt uit de verkeerde richting en neemt ook nog eens af. Jaap staat veel achter het roer en heeft op het laatst een rode kop met “Panda oogjes” van zijn zonnebril! Omdat het achter het roer een stuk frisser is, geef ik Jaap mijn Zuid-Amerikaanse ijsmuts met flappen. Het ziet er komische uit, maar Jaap heeft geen koude oortjes meer! Na verloop van tijd neemt een ander het roer over en zakt Jaap stilletjes in slaap zittend in de kuip. Aan het einde van de dag neemt de wind zoveel toe dat we een rif in het grootzeil leggen. We varen schuin en door de hoge golven spoelen er grote golven over het dek. Helaas constateren we dat de ramen aan die kant nog steeds niet waterdicht zijn, het water komt ineens naar binnen zetten waardoor de kussens in de salon drijfnat worden. Zo goed als het kan maken we met grote handdoeken de boel weer een beetje droog, de rest moet maar later drogen. Aan het einde van de dag gaan we voor anker bij het eiland Ile d’Aix. Relatief ver van de kust omdat het laag water is en de hoogte van het getij verschilt zo’n 9 meter zijn. We schommelen aardig, mede door de vele veerboten voor golven zorgen. Wederom peilen we met de hand 3 punten om zeker te weten dat we niet verlijeren. Na het eten doen we een aantal spelletjes Rummikub en ook de wijn en whisky ontbreekt niet.

Maandag 28 juli 2014
Vroeg in de ochtend halen we het anker op en zeilen richting Les Sables-d’Olonne. Het is een mooie bijzonder mooi dag om te zeilen. Het weer en de wind zitten goed mee, slechts aan het einde van deze dag moeten we weer een rifje zetten. Bij aankomst meren we aan bij de wachtsteiger waar we vernemen in welke box we kunnen liggen. Deze box is best ver van het kantoor van de havenmeester en ook van de douches. Eenmaal aangelegd zien we bij één van de andere juiste aangekomen boten, een heel klein jong katje aan boord. Ook wij zijn van plan om een kitten te nemen voor aan boord wanneer we vertrekken naar warme oorden. Het doet me deugd om te zien dat het kleine poesje totaal geen problemen heeft met het wonen aan boord.
We zullen twee nachten blijven en gaan eerst even douchen en vervolgens zoeken we een restaurantje op. Het wordt Le Petit Louis, vlakbij de haven, een zaak die gerund wordt door een drietal bijzonder vriendelijke gastheren. In een leuk mengelmoes van Engels en Frans krijgen we tekst en uitleg over het eten. We laven ons met allerlei lekker eten, Carpaccio, Canard en Iles Flottantes, ofwel heel dun gesneden vlees, eend en als dessert een “drijvend eiland”. De kok komt het zelfs uit de keuken om uit te leggen wat zo’n drijvend eiland nu wel inhoudt. We sluiten de overheerlijke maaltijd af met Grandcafé Gourmet, koffie met allerlei kleine zoete hapjes. Ik ben meteen verslaafd! Zo wandelen we verzadigd terug naar de boot.

Dinsdag 29 juli 2014
Jaap en Jolanda halen vers brood voor het ontbijt, we betalen de 2e nacht bij het havenkantoor en Fred en ik gaan op zoek naar de wasserette. Helaas duurt dit allemaal veel langer dan we gedacht hadden. De drogers doen er eindeloos over om alles droog te krijgen en nat wasgoed willen we niet aan boord hebben! Terwijl wij wachten op het stoepje in het zonnetje, zien we een heel oud echtpaar hun wasje draaien. Zo lief zoals ze samen de was opvouwen, maar het grote dekbed opvouwen gaat ze wat moeilijk af, waardoor wij maar even te hulp schieten. Na de lunch gaan we het stadje een beetje verkennen. Les Sables-d’Olonne bestaat eigenlijk uit twee delen, opgesplitst door de rivier. Om naar de overkant te komen, kun je gebruik maken van één van de pontjes. Onze veerman is niet de meest vriendelijke man en nogal kortaf. Dit gedeelte van de stad is erg toeristisch en super druk. Hordes toeristen verdringen zich om een plaatselijke lekkernij te kopen, dit lijkt op een zak met patat, maar staat bol van de suiker. Verder is er een moderne boulevard met een lang gerekt strand. We zijn al gauw uitgekeken, veel te druk voor ons. We eten op de boot en maken plannen voor de komende dagen.

Woensdag 30 juli 2014
We vertrekken richting het volgende eiland, Ile d’Yeu. Ik voel me niet zo lekker en blijf langer slapen dan de anderen. Wanneer ik aan dek kom schijnt de zon matig, met een fris stevig windje, niet echt korte broeken weer. Tussen de middag bak ik lekker een eitje om ons wat op te warmen. Het grootste gedeelte van de dag kunnen we zeilen, alleen het laatste gedeelte doen we op de motor. We proberen ook een visje te vangen onderweg met de “paravaan” , maar helaas dit lukt nog steeds niet. Voordat we de baai naderen besluit ik om alvast een toetje te maken voor na het avond eten. Van een goede vriendin had ik namelijk voor de vakantie een doos met “zelf maak Tompoezen” gekregen. Lekker makkelijk voor onderweg zei ze nog, want je hebt alleen maar water extra nodig. Probeer maar eens bij deze wind en met een boot die schuin hangt, Tompoezen te maken! Maar het is me gelukt, bij de koffie hebben we iets lekkers!
In de baai liggen een tal van bootjes, velen dicht bij het strand, wat voor ons niet is weggelegd vanwege onze diepgang. Toen we eenmaal aan de borrel zaten, zien we een heel klein bootje aankomen varen en een verwoede poging doen om te ankeren. Blijkbaar beschikken ze over een veel te korte ankerketting, na drie pogingen geven ze het maar op en verlaten gefrustreerd de baai.
Het is blijkbaar niet voor iedereen zo vanzelfsprekend om te kunnen ankeren, het blijft een kunst! Voordat we naar bed gaan spelen we nog een verslavend spelletje Rummikub en Jaap wil echt niet altijd winnen!

Donderdag 31 juli 2014
Jaap en Jolanda zijn van plan om met de trein terug te reizen naar La Rochelle, daar hebben ze de auto achtergelaten. We kijken op de kaart en komen tot de conclusie dat Pornic de beste locatie is om hen af te zetten. Het is koud vandaag en bewolkt, maar er staat wel een gunstige wind. Het is ruim 34 mijl zeilen, maar toch schiet het niet echt op, dus de motor er maar weer bij aan. Later op de dag knapt het weer iets op en stijgt de temperatuur naar de 24 graden. In Pornic aangekomen leggen we de boot aan de kopse kant van een steiger. Omdat dit onze laatste avond is met z’n viertjes, gaan we nogmaals uit eten. We vinden op loop afstand van de haven een gezellige restaurantje. Ondanks dat het maar een paar dagen waren, hebben we het erg gezellig gevonden om Jaap en Jolanda weer aan boord te hebben.

Vrijdag 1 augustus 2014
Voor het vertrek van Jaap en Jolanda halen ze nog even verse broodjes en na het ontbijt worden de koffers gepakt en nemen we afscheid. Nog een laatste zwaai vanaf de boot naar hen en we zijn weer met z’n tweetjes op de boot. Het is inmiddels echt lekker weer geworden en omdat Fred enkele zakelijke dingen moet afhandelen, we blijven dus nog twee dagen in Pornic. Ik stort me op een aantal kleine klusjes, zoals het touw van de dinghy behoeden van rafelen, nieuw blok aan de voet reeling monteren, de lijnen van de 1e en 2e rif voorzien van een takeling, ramen zout vrij gemaakt en de buiskap (die nu toch echt op instorten staat) voorzien van duck tape. Zolang die deze vakantie maar blijft zitten is het goed genoeg! Fred gaat nog even boodschappen doen, het is best een eindje lopen en ik heb nog steeds een beetje last van mijn knie.
De rest van de dag amuseer ik me in de kuip met een e-book en naar bootjes kijken. Ook hier is het hoogte verschil tussen eb en vloed bijzonder groot en kun je echt alleen op bepaalde tijden deze haven binnen lopen. Het blijft fascinerend om te zien hoe andere boten (mensen) aanleggen. Wat een klungels zitten er tussen, dan zijn we toch heel erg blij dat we zoveel dikke stootwillen aan boord hebben, beslist geen overbodige luxe!

Omdat we geen van beide ervaringen hebben met het verwerken van epoxy en glasvezel lezen we heel veel artikelen over dit onderwerp.

Op internet komen we een zaak tegen die epoxy verkoopt, Mr. Boat te Westzaan, http://www.mrboat.nl. Dit bedrijf geeft ook workshops in het verwerken van epoxy en glaswezel e.d. Dat komt dus heel goed uit! We besluiten ons meteen op te geven voor de workshop op 14 december 2013.
De workshop wordt gegeven door Frank Rademaker, eigenaar van het bedrijf Mr. Boat.
De groep deelnemers, ongeveer 10 mensen, met zeer uiteenlopende interesses namen deel aan deze workshop. Sommige gebruiken het om hun kunstwerken te voorzien van epoxy (foto’s, schilderijen of beelden), ervaring op te doen voor in de bouwwereld, het maken van een vijver en zoals wij die het willen toepassen in en op de boot.

We kregen een uitleg over:
– wat epoxy nu werkelijk is;
– de verschillende toepassingen;
– de verschillende vulmiddelen;
– (glas)weefsels;
– gelcoat reparaties;
– omstandigheden om epoxy te verwerken;
– voorbereiding en hulpmiddelen;
– problemen en oplossingen.

Ook liet Frank ons zien wat je allemaal met PU 2-componentenschuim kunt doen. Een bijzonder product welke, voor ons wel handig, gemakkelijk mee te nemen is. Na de uitleg konden we zelf ervaren hoe het is om met epoxy en glasvezel te werken. We zien dat er heel veel mogelijkheden zijn met dit product, die we zeker kunnen gaan toepassen in en op de boot. We besluiten meteen de nodige materialen te bestellen, zodat we binnenkort aan de slag kunnen met ons 1e project, het luik in de kuip. Frank is een enthousiaste man die ons heeft voorzien van heel veel nuttige informatie en tips. Met dank hiervoor!

Maken van het luik, deel 1
De Polyurethaan isolatieplaat was besteld en haalden we op bij Technisol in Wychen. De plaat viel ons erg mee qua gewicht, veel lichter dan we dachten, maar zeker sterk genoeg om als luik te fungeren. De plaat was bijna op maat, alleen de hoeken moesten nog afgerond worden en geschuurd.

Voor het plaatsen van de luikring moest er een uitsparing gemaakt worden. Ook dit was geen enkel probleem omdat deze plaat bijzonder goed te bewerken is.

De temperatuur is belangrijk bij het verwerken van de epoxy, dus besluiten we het op dit binnenshuis te doen.

Epoxy is niet giftig, tijdens het mengen van de 2 componenten wordt het alleen warm, dus het kan zonder gevaar binnen gebruikt worden.

Op advies van Frank, van Mr. Boat, voorzien we de plaat eerst van 1 enkele laag epoxy, eerst de ene kant en na droging de andere kant. Na een aantal dagen volgt een laag met glasvezeldoek, keper geweven 160 gram. Het is even uitproberen hoe we dit het beste om de hoeken kunnen vouwen. Ook hier doen we eerst de ene kant, de bovenkant, de volgende dag draaien we de plaat om en bewerken deze kant.

Na droging zijn we al zeer tevreden met het resultaat.

Nu moeten we het even schuren en dan de plaat meenemen naar de boot om te passen vooralsnog we het gaan voorzien van een 2e laag epoxy met glas wezel. Wordt vervolgd!