7 mei tot en met 11 mei 2025
Saint Lucia is een onafhankelijke eilandnatie in het Caribisch gebied. Het eiland, dat een landoppervlakte heeft van 606 km² en 166.487 (2020) inwoners telt, behoort tot de Bovenwindse Eilanden. Oorspronkelijk werd het eiland bewoond door de Arowakken en daarna door de Cariben, die zich jarenlang verzet hebben tegen de Europese kolonisten. De koloniale tijd werd gekenmerkt door de import van slaven uit Afrika om op de bananen- en suikerplantages te werken. Het bestuur over Saint Lucia vormde eeuwenlang een twistappel tussen de Fransen en de Engelsen, waardoor de kolonie veertien keer van eigenaar wisselde voordat ze uiteindelijk in Britse handen viel. Dit verlangen om Saint Lucia te bemachtigen, alsmede de schoonheid van het land, leverde Saint Lucia de bijnaam Helena van West-Indië op, naar de Griekse mythologische figuur Helena. Op 22 februari 1979 werd het eiland onafhankelijk, met de Britse koningin Elizabeth II als staatshoofd van het Commonwealth realm. In 2022 werd Charles III koning van Saint Lucia. Tegenwoordig wordt Saint Lucia jaarlijks door honderdduizenden toeristen bezocht vanwege de natuur van dit eiland, vulkanen, regenwouden, watervallen en zwarte zandstranden. Er zijn verschillende Nationale parken zoals, Pigeon Island National Park en het Tet Paul Nature Trail. Aan de westkust van het eiland is Soufrière, gelegen tegen de vulkanische Pitons (staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO). De laatste eruptie stamt uit 1766. Hier bevinden zich de zwavelbronnen, modderbaden en Botanische tuin. Het hoogste punt is de Mount Gimie, 950 meter. Het is een vruchtbaar eiland met bananenplantages. De hoofdstad is Castries aan de noordwestkust van het eiland, hier woont een derde van de bevolking.
Rodney Bay
Heeft de vorm van een hoefijzer en de marina is de tweede grootste van de Carieb. De baai is vernoemd naar admiraal George Brydges Rodney, die zijn fort bouwde op Pigeon Island. Pigeon Island is een nationaal monument in St. Lucia, uitgeroepen in 1992 door de regering van St. Lucia. Het is 18 hectare groot en was oorspronkelijk omgeven door water tot het in 1972 kunstmatig met het vasteland werd verbonden. Wij liggen voor anker op bijna 20 minuten van het dinghydock in de marina. Het is een luidruchtige baai, qua geluid (muziek), jetski’s en vissersboten die met belachelijke snelheden vlaklangs scheuren. Het is niet echt een plek waar wij ons thuis voelen. Om boodschappen te doen kun je iets verder de baai in varen naar de rechter hoek, waar een kleine steiger is om je dinghy aan vast te maken. Meestal hangt hier wel iemand rond die op je dinghy wil letten voor een klein bedrag of iets te drinken.
 |
 |
Op 5 minuten wandelen bevinden zich heel veel winkeltjes, met name de Duty Free zaken (voor drank) zijn interessant. Er is een grote Massy Store (supermarkt) voor de boodschappen. Op het moment dat wij er zijn is er het Jazz & Arts Festival. We hebben informatie gekregen van een hele vriendelijke dame bij het Toeristen bureau. Nu het festival er is, is het druk en daardoor minder veilig om met een openbaar busje te rijden. Zij adviseerde ons om met eigen boot naar de baai Soufrière te zeilen. Het eiland heeft de laatste jaren een erg negatief beeld gekregen, geweld tegen zeilers en inbraken e.d. De meeste inwoners proberen nu dit beeld te veranderen. Wij ervaren dat de meeste mensen erg vriendelijk zijn, met uitzondering van een aantal horeca mensen in de marina. Omdat we kattengrit nodig hebben en voer voor onze kat, leggen we de dinghy aan bij het dinghydock in de marina. We wandelen eerst naar de bekende bakker ‘7th Heaven Bakery`, een zeer luxe bakker die fantastisch lekkere croissantjes waar ze wel de hoofdprijs voor rekenen. Maar goed af en toe moet je jezelf toch verwennen! Na de koffie en het overheerlijk (voor mij) chocolade croissantje) lopen we naar de dierenzaak `Dog Food`. Daar vinden we het juiste merk kattengrit en voer. Nadat we verteld hadden dat we op een boot wonen en dat deze buiten in de baai ligt, regelt hij voor ons dat de goederen afgeleverd zullen worden in de marina. Super goede service.
We besluiten om maandag 12 mei naar Soufrière te zeilen. We zullen zeker terug komen bij St. Lucia om wat meer van het eiland te zien. Op zondag doen we nog even in de ochtend boodschappen. Op de terugweg komen we in een gigantisch regenbui terecht onderweg naar de boot. We schijnen patent te hebben op regenbuien wanneer we water halen of boodschappen doen. Maar deze keer was het wel heel erg en we komen doorweekt aan bij de boot. Uiteraard houdt dan de regen op…….In de middag maken we een takel om de buitenboordmotor op te hijsen, dit omdat er zoveel golven zijn door al die race bootjes. De dinghy leggen we op het dek en verder maken we alles klaar voor morgen.